Heyran xanım - Ey sitəmkar məni rüsvayi-cahan eyləmisən

Heyran xanım - Ey sitəmkar məni rüsvayi-cahan eyləmisən

Ey sitəmkar məni rüsvayi-cahan eyləmisən 
Gözümün yaşını çün Dəclə ravan eyləmisən.
Həmnişin eyləmisən düşməni, ey mayeyi-naz 
Rəşkdən canım alıb bağnmı qan eyləmisən. 
Gün kimi arizinə zülfi-çəlipanı salıb 
Günü gör, əbru-siyah altda nihan eyləmisən.
Nazilə, işvə ile seyr eləyib gülzan 
Göstərib möcüzə sən sərvi-rəvan eyləmisən.
Bir canım var idi, ey şux ki, aldm o zaman, 
Özgə can dəxi bu bikəsdə güman eyləmisən.
Qaşlann taği-sitəm almış ələ, kipriyin ox, 
Öldürürsən məni, nahaq yerə qan eyləmisən. 
Neçin ey şux niqabın götürübsən üzdən, 
Ruyi-xurşidvəşi xalqa əyan eyləmisən.
Almısan ağlımı sərdən mənim, ey afəti-can 
Qəddimi möhnəti-hicrində kəman eyləmisən.
Həsrəti vəslin ilə, ey mahi-mən, Heyranı 
Başı yerdə, gözü yolda nigaran eyləmisən.