Slimfit
  1. ƏDƏBİYYAT

Hüseyn Cavid - İblis/Dördüncü pərdə (III hissə)

Hüseyn Cavid - İblis/Dördüncü pərdə (III hissə)
Sakura

Hüseyn Cavid - İblis/Dördüncü pərdə (III hissə)

E l x a n 
 
(Vasifə) 
 
Gəl, yaqın gəl!.. Əcəba söylə niçin 
Buna kin bəsləyərək izlərsin?  
 
Hiç məraq etmə, əzizim, burası 
İştə haydut və qaçaqlar yuvası!.. 
 
R ə’ n a 
 
Söylə, həp söylə! 
 
V a s i f 
 
(Rə’nayə) 
 
Şu zalım xunxar, 
Babanın qatili olmuş... 
 
R ə’ n a 
 
(İbn Yəminə) 
 
Canavar! 
 
V a s i f 
 
(yanındakı əskərə işarətlə) 
 
Bana anlatdı şu sadiq əskər, 
 
(cibindən iki məktub çıqarır) 
 
Bu kağızlar dəxi isbat eylər. 
 
R ə’ n a 
 
Ah, aman!.. 
 
E l x a n 
 
İstəməz artıq həyəcan, 
Yerdə qoymaz qanı adil Yaradan.  
 
İ b l i s 
 
(istehzalı qəhqəhə ilə) 
 
Əvət, əzsən də, əzilsən də, əvət, 
Yenə adildir o müdhiş qüvvət! 
 
R ə’ n a 
 
(qoynundan küçük bir xəncər çıqarır. İbn Yəmini yaralamaq istər) 
 
Qara əf’i!.. 
 
E l x a n 
 
(onun əlini yaqalar) 
 
Ona əl vurma, saqın! 
Daha xoşdur yara bağlarsa qadın. 
Onu öldürsə şu mə’sum əllər, 
Can çəkişdikcə, inan ruhu gülər. 
Azacıq bəklə, bulur şimdi cəza. 
 
İ b n Y ə m i n 
 
Ah, bəyim!.. 
 
E l x a n 
 
(növbətçiyə) 
 
Al bunu, söylətmə daha! 
 
İbn Yəmin növbətçinin göstərdiyi yerdə çəkilib durur. Bu sırada ıslıq səsi eşidilir. Müxtəlif qiyafətli dörd-beş qaçaq önlərində bir p a p a s , bir xaxam, bir iranlı şeyx və iranlı qiyafətində ixtiyarca, qara çarşaflı xəstə bir q a d ı n , on yaşında q a n b u r , qaşları tökülmüş, gözləri mə’yub, səqət bir çocuğun əlindən tutmuş olduğu halda gəlirlər. 
 
E l x a n 
 
(onları gətirən növbətçilərdən birinə) 
 
Şu həriflər əcəba kim? Söylə! 
 
N ö v b ə t ç i 
 
(birər-birər göstərir) 
 
Şu papas ermənidir, vaqtilə 
Ermənistanə daşırmış qurşun, 
Həm də Incil deyə!.. 
 
E l x a n 
 
(istehzalı qəhqəhə ilə əlini onun omuzuna qoyaraq) 
 
Ya!.. Eşq olsun, 
Nerədən aldın o hissiyyatı, 
Verdi Incilmi bu tə’limatı? 
 
P a p a s 
 
(xaç çəkərək) 
 
Ah, suçum varsa da, əfv eylə bəni. 
 
E l x a n 
 
Bəklə, dur, şimdi bulur haq yerini. 
Növbətçi onu da İbn Yəminin yanına götürür. 
Şu hərif kim əcəba? Həm nə əbus... 
 
N ö v b ə t ç i 
 
Bu, fransız tərəfindən casus... 
Ərəbistanı köpürdən şu adam 
Bir yəhudi... sanırım həm də xaxam...  
 
E l x a n 
 
(əlilə onun sırtını oqşar, acı qəhqəhə ilə) 
 
Bu da Tevratə uyan bir dəccal! 
 
X a x a m 
 
(ayaqlarına qapanır) 
 
Ah, əfəndim!.. 
 
E l x a n 
 
Yetişir, qalq, abdal! 
 
(O da qalqıb papasın yanına keçər. Elxan növbətçiyə) 
 
Bildik artıq, bu, siyasət güdüyor. 
 
(şeyxə işarəylə) 
 
Ya bu əmmaməli şeytan nə diyor? 
 
N ö v b ə t ç i 
 
İngilis dəllalıdır, Iranda 
Nəşri-əfkar ediyormuş... 
 
E l x a n 
 
Əcəba!? 
Şu dəni məsləki bir söylə, xocam, 
Hanki Qur’an sana etmiş ilham? 
 
Ş e y x 
(yalvarır) 
 
Bəni aldatdı, bəyim, nəfsi-həris, 
Çaldı vicdanımı xain İblis. 
 
İ b l i s 
(qızğın qəhqəhə ilə) 
 
İftira!.. Həm də nə abdalca yalan!  
 
Ş e y x 
 
(diz çökər) 
 
Ah, aman! 
 
E l x a n 
 
(çizməsilə rədd edər) 
 
Sus, yetər, ağ başlı yılan! 
 
(O da xaxamın yanına keçər) 
 
N ö v b ə t ç i 
 
(tüfəngi ilə şeyxin omuzundakı heybəyi göstərir) 
 
Doludur heybəsi altın, sərvət. 
 
İ b l i s 
 
(qəhqəhə ilə) 
 
Onların tanrısı altındır, əvət. 
 
X ə s t ə q a d ı n 
 
(qolundan tutduğu səqət çocuğu göstərir. Elxana) 
 
Bəyim! Allahı sevərsin, lütfən 
Bizə yol ver, gedəlim erkəndən. 
 
N ö v b ə t ç i 
 
Kərbəlayə gediyorlar bunlar, 
Şu qadın xəstə, səqət oğlu da var. 
 
(burnu sarılı çocuğu göstərir) 
 
Çürüyüb burnu dökülmüş yaradan, 
 
(inildəyən anasına işarətlə) 
 
Bu da həp öylə, inildər hər an.  
 
E l x a n 
 
Bunca zəhmət nə içinmiş əcəba? 
 
N ö v b ə t ç i 
 
Gediyorlar alalar bəlkə şəfa. 
 
E l x a n 
 
Yoqmu İranda həkim? 
 
X ə s t ə q a d ı n 
 
Var, pək çoq... 
Dərdimiz mühlik imiş, çarəsi yoq... 
 
E l x a n 
 
Var, gözəl çarəsi var, dur orada, 
Bulunur dərdinizə şimdi dəva. 
 
(onlar da əvvəlkilərin yanına keçər) 
 
İ b l i s 
 
(qafasını oynataraq heyrət və hiddətlə) 
 
Dərdə baq, millətə baq, niyyətə baq! 
Ölülərdən ölülər feyz alacaq! 
 
E l x a n 
 
(ətrafdakı haydutlara) 
 
Haydı, atəş!.. 
 
Tüfəklərin tətiyi çəkilir, papas xaç çəkər, şeyx ilə xaxam şaşqın bir halda gözlərini göyə dikər. 
 
Ş e y x 
 
(müztərib) 
 
Aman, Allah!..  
 
X ə s t ə q a d ı n 
 
(təlaş ilə) 
 
Bir dur! 
 
E l x a n 
 
Xayır, ən kəskin ilac iştə budur, 
Yaşamaqdan daha xoşdur ölüm... 
 
X ə s t ə q a d ı n 
 
Ah!.. 
 
E l x a n 
 
Hazır ol! Bir, iki, üç... 
 
Nişançılar ortada sıraya duranları yaylım atəşilə qurşuna dizərlər. 
 
H ə p s i 
Ah, eyvah!.. 
 
(deyə yaralı fəryad ilə yerə sərilir) 
 
İ b l i s 
 
(istehzalı və atəşli qəhqəhələrlə) 
 
Xilqət atəşlə yaşarkən, heyhat! 
Bunlar atəşlə qılar tərki-həyat. 
 
E l x a n 
 
(Vasifə, İbn Yəminin cənazəsini göstərir) 
 
Bana baq, izləməsəydin də dəmin, 
Ələ keçməzdi, inan, İbn Yəmin. 
Xeyli məmnunim, əzizim, səndən, 
Söylə, yavrum, nə dilərsin bəndən?  
 
İ b l i s 
 
(Rə’nayı göstərir) 
 
O gözəl afətə məftun şu çocuq. 
 
E l x a n 
 
(Vasifə) 
 
İştə sən, iştə o... hiç maneə yoq... 
 
V a s i f 
 
(Rə’nayə yaqlaşır) 
 
Nerdəsin, söylə, nə oldun, Rə’na? 
Qurtaran kim səni? Bir söylə bana. 
 
R ə’ n a 
 
(Arifi göstərir) 
 
İştə, qarşında... 
 
V a s i f 
 
(Arifin əlini sıqar) 
 
Təşəkkür edərim. 

 

(IV hissə)

Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!

Təhqiredici, mövzuya aid olmayan və böyük hərflərlə yazılan şərhlər təsdiqlənməyəcək.

Sakura

Ən çox baxılanlar

Canavarlar 300 milyon qoxunu seçə bilirlər, insanlar isə cəmi 5 milyon

Redaktor seçimi

SON XƏBƏRLƏR