Məhəmməd Füzuli - Zövq şövqilə cəhan qeydin çəkən zəhmət çəkər

Məhəmməd Füzuli - Zövq şövqilə cəhan qeydin çəkən zəhmət çəkər

Zövq şövqilə cəhan qeydin çəkən zəhmət çəkər,

Əhli-zövq oldur kim, ondan daməni-himmət çəkər.

Gün çəkər yerdən gögə hər dəm qübari-rahini,

Tutiya içün, bəli, yerdən gögə minnət çəkər.

Ey çəkən qeyr ilə pünhan bəzm edib mey gah-gah,

Yad qıl ondan ki, bəzmin yad edib həsrət çəkər.

Xali etmiş qeyrdən zülfün xəyali könlümü,

Nola sahibkəşf ilə bir ömrdür xəlvət çəkər.

Çək, səbuhi, sübh nəqqaşinə ərzi-ariz et,

Böylə çəksin, kim fələk lövhinə bir surət çəkər.

Sərvqamətlər səmənrüxsarlər toprağıdır,

Hər səmən kim, açılır, hər sərv kim, qamət çəkər.

Qətreyi-əşkim qətarı, sinə çakindən girib,

Tən evinə dışradan bari-qəmü möhnət çəkər.

Ey Füzuli, baxmayam ta qeyrə, hər xunin müjə

Atəşin bir mildir kim, çeşmimə qeyrət çəkər.