Məhməd Akif Ərsoy - Çanaqqala şəhidlərinə
Ey bu torpaqlar üçün torpağa düşmüş esgər,
Göydən əcdad enərək öpsə o pak alnı, dəyər.
Nə böyüksən ki, qanın qurtanyor Tohidi
Bədrin aslanlan ancaq bu qədər şanlı idi.
Sənə dar gəlməyəcək məqbəri kimlər qazsa,
“Göməlim gəl səni tarixə” desəm, sığmazsan.
Gərçi mərc etdiyin ədvarra da yetməz o kitab,
Səni ancaq əbədiyyətlər edər istiab.
“Bu daşımdır” deyərək Kəbəni tiksəm başına,
Ruhumun vəhyini duysam da keçirsəm daşına,
Sonra göy qübbəsini alsam da riza namiylə,
Qanayan ləhdinə çəksəm bütün əcramiylə,
Mor buludlarla açıq türbənə çatsam da tavan,
Yeddi qəndilli Sürəyyanı uzatsam oradan,
Sən bu avizənin altında bürünmüş qanına,
Uzanırkən gece mehtabı getirsəm yanına,
Türbədann deyə ta fəcrə qedər bəklətsəm,
Gündüzün fəcr ilə avizəni ləbriz etsem,
Tüllənən məqribi axşamlan sarsam yarana
Yenə bir şey yapa bildim deyəməm xatirinə...
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlətDaha Çox