Şah İsmayıl Xətai - Həq ləbindən ğönçəni gülşəndə xəndan eyləmiş
Hǝq lǝbindǝn ğönçǝni gülşǝndǝ xǝndan eylǝmiş,
Leyk bu nazikliyi lütf ilǝ çǝndan eylǝmiş.
Qamǝtinin kölgǝsi tǝrhin götürmüş bağiban,
Bağda ǝksindǝn onun sǝrvi-xuraman eylǝmiş.
Div oğurlamışdı bir zǝrrǝ dǝhanın nǝqşini,
Varmış, ondan xatǝmi-mehri-Süleyman eylǝmiş,
Zülmǝti-zülfindǝ içmiş, lǝblǝrin abini Xızr,
Heyyi baqi bulmuş adın abi-heyvan eylǝmiş.
Şanǝdǝn mǝşşatǝ salmış hǝr saçın, qılın yerǝ,
Sǝrbǝsǝr xaki-cǝhani ǝnbǝrǝfşan eylǝmiş.
Arizin bağindǝ bir mürği-hǝrim olmuş Xǝlil,
Ol sǝbǝbdǝn hǝq ona odu gülüstan eylǝmiş.
Bu Xǝtai qanını tökmǝkdǝ ikǝn, tökmǝdin,
Onda hǝr müfti ki, mǝn etmiş sǝni, qan eylǝmiş.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət