Şair Məmmədhüseyn - Can alan
Bu nə gündü, günü qara düşübsən,
Əvvəllərdə işvə-nazı can alan.
Nə günahım, məndən niyə küsübsən,
Sən oldun özünü bu günə salan.
Qaynananın fitnəsinə uyubsan,
Cavanlıqda başa dingə qoyubsan.
Mən bilirəm bu əzabdan doyubsan,
Subaylıqda sultan olan, xan olan.
Bilmirdinmi hacıların mürvətin,
Mollaların, qazıların ülfətin.
Artıb indi oğul-uşaq, külfətin,
Məmmədhüseyni yada salmadan dolan.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət