Seyid Əzim Şirvani - Həccac ilə dərvişin söhbəti

Seyid Əzim Şirvani - Həccac ilə dərvişin söhbəti

Bir duası qəbul olan dərviş 
Saldı Bağdad şəhrinə təşviş. 
Hər nə hacətçün eyləsəydi dua, 
O duanı qəbul edərdi xuda. 
Onu xəccac eylədi ehzar, 
Dedi: - Qıl bir duayi-xeyr izhar. 
Əl götürdü, dedi: - Xudavənda. 
Cismdən canını sən eylə cüda!
Dedi həccac: - Ey məlaikxu,
Səni tari, nə bəd duadır bu? 
Dedi: - Bu bir duayi-əhsəndir. 
Həm sənə, həm bizə mühəssəndir.
Sən ölüb etməsən günahi-ziyad, 
Sitəmindən cahan olur azad. 
Nə gərəkdir sənə bu təxtü, bu tac – 
Ki, olub payimal hər möhtac. 
Mərdümazarlıq yaman işdir, 
Belə qalmaqdan ölməyin xoşdur.