Seyidnəzər Seydi - Dönmənəm, bəylər

Vetən üçün çıxdım Qırat beline,
Ta canım çıxınca dönmənəm, beylər.
Dikdir sərim, düşməm düşman altına,
Sel tek axsa qandan qanmanam, bəylər.

Elim üçün şirin candan keçərəm,
Düldül minib, qanad taxıb uçaram.
Namərd deylem, Haqdan qəsəm içərəm, 
Yamb duran nar - mən, sönmenem, bəylər.

Yesir qalmaz oğlan-uşaq ağlayıb,
Oda düşməz aşiq ürek dağlayıb.
Men hem bu gün Mürtəzadan çağlayıb, 
Qəsəm qıldım, onu danmanam, beyler.

Tamaşa eyləyin qılan vuruşuma,
Yüz min ləşkər çıxa bilməz qarşıma.
Ər iyidem, mərdlik ilə duruşuma,
Od vurarlar mən hem yanmanam, bəylər.

“Ər-mən” deyən çıxsm belə yüriimeye, 
Ləşkər dartır Mir Heyderi vurmağa.
El-gün üçün şirin canın verməyə,
Vurdum başım, şəptdən sunmanam^ bəylər.

Haq əzəldən saldı məni bu yöla,
Can vermedən diri düşməzəm qola.
Tamaşa qılanlar bulanan selə,
Neçə qanlar uddum qanmanam, bəylər.

Ərdən oldum, ərlik ilə ölərəm,
Kim dostum, düşmanım fərqin bilerem. 
Savaşda ağlamam, şadam, gülerəm,
Namərd olub dünyaya enmənəm, bəylər.

Yad edərəni Koroğlunu, Zamanı,
ƏIi Mürtəzayi Şahi Mərdam.
Rüstəm Zal, İsgəndər, Qacar pəhlivanı,
Orta atdım, çoxun sanmanam, beylər.

Seydi çıxdı at yarağın bəsləyib,
Qan gördü gözlərim qəlb həvəsləyib. 
Qaçmanam, ölərəm, ləşkər isteyib,
Savaş üçün çıxdım, dönmənem, bəylər.