Yəhya bəy Dilqəm - Görmüşəm

Yəhya bəy Dilqəm - Görmüşəm

Belin nazik, qəddin suca, üzün gül, 
Məlahəti sən cananda görmüşəm. 
Gülüstani-Rəmdə tək şahipərdə 
Nə mələkdə, nə insanda görmüşəm.

Müjganındı peykan, qaşmdı kaman, 
Gözlərin cadudu, ey afəti-can,
Sən hüsndə, vəcahətdə novcavan,
Nə uqbada, nə cahanda görmüşəm.

Az bilmirsən camalının qədrini,
Görsə hilal elər aym bədrini,
Necə deyim, o zülfünün ətrini,
Nə bənövşə, nə reyhanda görmüşəm.

Hüsnün zinət verir xüldi-bərinə, 
Pişivazə gəlir gözəllər yenə, 
Zülfünün ətrini müşk ənbərinə,
Nə limuda, nə fincanda görmüşəm.

Dilqəm görsə ləbin, olmaz əfsana, 
Ləbin nisbət şəhdə2, abi-heyvana, 
Aqil alim görsə olar divana,
O xal ki, var zənəxdanda görmüşəm.