Yunus Əmrə - Bən bu elə gərib gəldüm, bən bu eldən bezaram

Yunus Əmrə - Bən bu elə gərib gəldüm, bən bu eldən bezaram

Bən bu elə gərib gəldüm, bən bu eldən bezaram,
Bu tutsaqlıq tuzağm dəmi gəldi üzərəm.

Çünki bən bunda gəldüm, bən anı bunda buldum, 
Mənsuram, dara gəldüm, uş kül oldum tozaram.

Çün eşqin kitabını oqıdum təhsil etdüm,
Nə hacət kim, qarayı ağ üstinə yazaram.

Dört kitabun me’nisi bəllidür bir əlifdə,
“Be” dedürməgil bana, bən bu yoldan azaram.

Bir çeşmədən sızan su acı, datlu olmaya,
ƏdəbdÜT bizə yermək, bir lülədən sızaram.

Yetmiş iki millətə suçum budur həqq dedüm, 
Qorqu xəyanətədür, ya bən neçim qızaram?

Şəriət oğlanları necə yol eyde bizə?
Həqiqət dəryasında bəhri oldum - yüzərəm.

Dost bana gelsün demiş, bonüm qeydümi yemiş, 
Bən yüzüm qarasından təbərrüklor düzərəm.

Yunus, bu quş dilidür, bum Süleyman bılür, 
Gerçək aşiq bu yola nə qılasm sezərəm.