Yunus Əmrə - Nə kim səmin cövrün ile keçürmişəm bən günümi

Yunus Əmrə - Nə kim səmin cövrün ile keçürmişəm bən günümi

Nə kim səmin cövrün ile keçürmişəm bən günümi, 
Eşqün odı çıqansar ərşə degin dütünümi.

Eşqün odı düşdi bana, bən yanaram, nə ğəm sana, 
Yanub içüm, kül olmışam, gözətmə taşra tonumı.

Yanar oda dersəm girəm, yatluğa baş irdürməyəm, 
Yüzüm sendən döndürməyəm, çün sana tutdum yüzümi.

Gündüz halum görən kişi kafir isə göynür özi,
Kİm nə bılür, bən bilürem kim, necə keçər dünümi.

Qəsdüm budur şəhre girəm, fəryadü fəğan qoparam, 
Yenə dönüben qorqaram eşidə düşman ünümi.

Yunus aydur kim həqiqət, bən Məcnun olam aqibət, 
Nola desəm Məcnun-sifət, xoş tutunuz məcnunumı.