Yunus Əmrə - Ol kişinün yoqdur yeri, işbu cəhan heyran ana

Yunus Əmrə - Ol kişinün yoqdur yeri, işbu cəhan heyran ana

Ol kişinün yoqdur yeri, işbu cəhan heyran ana, 
Deməsün kim, bən şadıyam, ya şaddıq qandan ana?!

Şəddad yapdı uçmağım, girmədin aldı canını,
Bir dəm aman verdürmedı yed’ iqlimi dutan ana,

Deməsün kim, müsəlmanam, Çələb əmrinə fərmanam, 
Dutmaz isə Həqq sözini, faide yoq dindən ana.

Ayıtmasun, çün gün toğar ətüm, tənüm üşütməyə,
Çün vücudın dəiük dəgül, şö’lə ırməz gündən ana.

Ər tonım geyübeni toğru yola gəlməz isə 
Çıqarsun ol tonın, yoqsa nöqsan irər tondan ana.

Ol kişi kim sağırdurur, söyləmə Həqq sözün ana, 
Gər der isetı zaye’ olur, nəsib yoqdur sözdən ana.

Ol kişi kim yol eridür, ğərib könüllər yandur,
Bir söz deyəm, tutar İsə yegdür şəkər-baldan ana.

Yunus sənün qulmdurur, bəllü biləsin sen anı,
Qo söyləyənlər söylesün, nə yapışur dildən ana?!.