Aşk mı Bağımlılık mı?

Aragon’a göre aşk bize güç veren tek özgürlük yitimidir, ama genelde yaşanan şu ki, bu yitim güç vermeyi sonsuza dek sürdürememektedir. Bu süreç, bir süre sonra hem sevgilinin hem sevginin gitgide gözden kaybolup yok olmasıyla sonlanmaktadır. Bu yok oluşun en büyük nedeni ise ilişkiyi yaşayanlardan birinin kendi yaşamı ve mutluluğu için diğer kişinin varlığını zorunlu görmesinden kaynaklanmaktadır. Bu kişileri ise genelde şu cümleleri kurarken görürsünüz: 
“Onsuz yaşayamam, o olmadan nefes alamam, onsuz bir hayat nasıl yaşanır bilmiyorum, o benim her şeyim, eğer o giderse ben ölürüm.” 

Hatta bu insanların ağzından yazılmış şiirlerden örnekler de verebiliriz: 

Peki aşk böyle bir şey midir? Yani, onunla birlikte olmak için kendinden vazgeçmek ya da onsuz senin kimliğinin bir hiç olduğunu düşünmek midir? Yaşamının, mutluluğunun, huzurunun ona bağlı olması mıdır? Yoksa bu aşk değil de başka bir şey midir?

Aslında aşk; kendi varlığını zenginleştiren ve tek başına kendine yetmesini bilen insanın, sahip olduğu bu zenginlikleri diğer insanla paylaşma isteğidir. Varlığını bir başkasının yaşamına dayandırmak değildir. “Biz“ olmak isterken “Ben“i yok etmek değildir.

                          Jupiter and Juno – Frans Christoph Janneck

Birini sevmek ayrı şeydir, ihtiyaç duymak ayrı şey. Sevdiği olmadan kendini ayakta tutmasını bilmeyen kişinin aslında içinde bulunduğu gerçek durum; karşısındakini sevmekten çok ona yaslanmak, kendi taşıması gereken sorumluluğu bir başkasının omuzlarına yüklemektir. Bunun adı ise, sevgi ya da aşk değil; bağımlılıktır.

Peki bağımlılık olmadan aşk olur mu derseniz, bu sefer de yine seneler evvel satırlara dökülen şu dizeleri örnek verebilirim size:

”Hani derler ya ben sensiz yaşayamam diye, işte ben onlardan değilim, ben sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım.” -N.Hikmet

Aslında güzellik burada başlıyor. Çünkü bu satırlarda söylenmek istenilen şey çok değerli. Buradaki alt metin şu: ben, sen olmadan da her şeyi yapabilecek güce sahibim. Kendi kendime kalmaktan korkmuyorum; çünkü kendimi seviyorum. Sen olmasan da hayat benim için anlamlı ve güzel. Sana muhtaç olduğum ya da sensiz yaşayamayacağım için değil, aksine sana ihtiyacım olmadığı halde seni istiyorum, ama tüm bunlara rağmen ben bu güzellikleri seninle paylaşmak istiyorum. Tam da Erich Fromm’un söylediği gibi, ”Aşk ‘seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var’ diye başlar, ‘sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum’ diye olgunlaşır.” Olgunlaşan aşk bağımlı olmayan aşktır.

                                                                                            Orpheus ve Eurydice

Şimdi düşünme sırası sizde; sizin yaşadığınız aşk mı yoksa bağımlılık mı? Eğer içinde bulunduğunuz ilişki bağımlılığa dönüştüyse ne yapmalısınız?

İşte tam da burada kendinize şunları söylemelisiniz; ben bir bireyim, kendi kararlarımı alabilirim, kendi hayatımı planlayabilirim, değerliyim ve önemliyim, onunla var olmadım, bu yüzden o olmadığında da varlığımdan bir şey kaybetmem. O, sadece bu hayatı paylaşmak istediğim insan, onu seviyorum ama yaşamın ya da mutluluğumun yegane sebebi o değil.