Friganlar: Neden bazı insanlar çöp kutularını karıştırıyor?

Her hangi bir insandan, çöp kutularında gezinen, eskimiş yiyecekleri yiyen ve gardrobunu kullanılmış eşyalarla yenileyen insanların isimlerini sorarsanız, cevabı duyarsınız: evsizler, sarhoşlar, antisosyal unsurlar - herhangi bir nedenle hayatın dışında kalanlar.

Halbuki dünyada ideolojik kaygılar açısından destekçilerinin aynı şeyleri yaptığı bir hareket var. Onlar friganlardır. Genellikle anti-küreselcilerle karşılaştırılırlar. Iki grup üyelerini birleştiren ortak nokta, ulusötesi şirketlere ve DSÖ gibi uluslararası ticaret örgütlerine karşı çıkmalarıdır.

Bu hareketi popülerleştirenlerden biri, bu altkültürün destekçilerinin manifestosu haline gelen "Neden Frigan?" broşürü yazan "Against me" grubunun müzisyeni Warren Ox oldu. Friganlar, modern tüketim toplumunun ilkelerini tamamen reddediyorlar. Onlara göre, bu toplumda bazı insanlar kendi karları için anlamsız aşırı bir üretimle meşgulken, diğerleri sadece ihtiyaç duymadıkları bir şeyi satın almak için gece gündüz çalışmaya hazırdır. Aynı zamanda oldukça iyi, hala kullanılabilir olan eşyalar ve ürünler çöpe ve çöp kutularına atılıyor.

Friganizmin, Hindistan ya da Çindeki kadar yüksek nüfusa sahip olmamasına rağmen, gıda ve tüketim mallarının üretiminin benzeri görülmemiş oranlara ulaştığı bir ülke olan Amerika Birleşik Devletlerinde ortaya çıkması oldukça mantıklı görülüyor. Bugün hareketin destekçileri en çok Brezilya, Birleşik Krallık, Güney Kore, İsveç ve Estonya'da yaygın.

Friganlar dükkanlara gitmezler - yiyeceklerini süpermarketlerin veya yüksek katlı şehir binalarının yakınındaki çöp kutularından alırlar . Aynı zamanda atılan yiyecekleri sevenlerin hiçbiri sağlığı için korkmuyor. Bu hareketin deneyimli herhangi bir destekçisi, bu tür yiyeceklerin nereden daha iyi ve daha güvenli elde edilebileceğini biliyor. Örneğin, New York Friganlarının açıkladığı gibi, büyük zincir mağazalar yalnızca süresi dolmuş yiyecekleri değil, aynı zamanda daha az satılanları da atıyor. Kural olarak, tüm ürünler kapalı ambalajlardadır ve bu tür gıdalarda tüketicilere göre bakteri söz konusu değildir. Bugün Amerika Birleşik Devletlerinde friganizmi yaygınlaştıran Adam Weissman, Amerikada ve birçok gelişmiş Avrupa ülkesinde bir mağaza sahibi için meyve kutusunu çöpe atmanın, onu tasnif edecek birini işe almaktan daha karlı olduğunu bildiriyor. İstatistiklere göre atılan bu tür kutularda tamamen tüketilebilecek gıda yüzdesi 30 ile 50 arasındadır.

Adam Weissman, friganizmin destekçilerinin temel amacını, şirketlerin hizmetlerini en aza indirmek ve ideal olarak tamamen terk etmek olarak görüyor. Friganizmin savunucularına göre bu, dünya ekonomisinin küreselleşmesini durdurabilir ve aynı zamanda kontrolsüz tüketim toplumunun dışında kalmaya yardımcı olabilir.

Çöp ve çöp tenekelerini sevenlerin benzer görüşleri sadece yemek için değil, insanların en çok talep ettiği diğer mal ve hizmetler için de geçerlidir. Friganlar çöplüklerden ve kıyafetlerin ücretsiz dağıtım noktalarından kendilerine bir şeyler alıyorlar. Atılmış bisikletleri bulur, tamir eder ve araç olarak kullanırlar. Hiçbiri araba kullanamaz. Birincisi, benzin alımı - bu, petrol kodamanlarının zenginleşmesi anlamına gelir ve ikincisi, araba - friganların aktif olarak karşı çıktığı çevrenin kirlenmesine neden oluyor. Bu temelde, onlar genellikle "yeşiller" ile karşılaştırılırlar. Ancak Friganlar onlardan farklıdır. New York, Kantondaki St. Lawrence Üniversitesinin sosyoloji profesörü Bob Torrese göre, "ideolojik olarak parasızı arayanların" hareketi, bir fiyasko olarak gördüğü "yeşiller" hareketi karşısında popülerlik kazandı. Yeşiller, çevre dostu ürünlere olan taleplerini karşılamak için hangi büyük doğal kaynaklara ihtiyaç duyulduğunu düşünmüyorlar.

Friganların dikkatini çeken bir diğer nesne ise terk edilmiş evlerdir. Onlar, genellikle bu evleri işgal ederler ve bu tür evlerde çok uzun süre yaşarlar. Ev sahibi davetsiz kiracıları tespit ediyor ve bazen onları polisle birlikte tahliye ediyor. Ancak bu, her şeyi bedavaya almayı sevenleri hiç de korkutmuyor. Friganlar uzun zamandan beri kimsenin ilgilenmediği terk edilmiş evleri arıyorlar. Bu tür evlerde yaşayan "yeni yerleşimciler" yalnızca çevre dostu yakıtlar (odun, kömür) kullanırlar ve suyu doğal kaynaklardan alırlar. Hem çevreyi koruma hem de kaynak sağlayan firmaları finanse etmeyi reddetme açısından medeniyetin merkezi ısıtma ve su temini şeklindeki avantajlarını tanımıyorlar.

Hareketin çoğu destekçisi genellikle çalışmamayı tercih ediyor. Emtia-para-meta sisteminin toplumu o kadar yozlaştırdığını ve alışveriş merkezlerinin birçok kişinin ikinci evi haline geldiğini iddia ediyorlar. İnsanlar çocuklarla vakit geçirmek ve onlara eğitim vermek yerine hafta sonları "alışverişe" çıkıyorlar. Buna karşılık, friganlar, işin yokluğunda gönüllü oluyir, sosyal etkinliklere katılır veya çocuklarıyla yeni bir şeyler öğrenmeye çalışıyorlar . Genellikle mobilya parçalarının, tabakların ve diğer eşyaların değişimi için etkinlikler düzenlerler. Onların ailelerinde neredeyse hiçbir şey atılmaz - her şeye, ev eşyalarına ikinci bir hayat vermeye çalışırlar: tamir etmek, restore etmek ve artık ihtiyaç duymazlarsa onları başka birilerine vermek.

Bu hareketin taraftarlarının kendi onur kuralları vardır. Öyle ki, tarafdarlarından hiçbiri özel bir kapalı alanda bulunan çöp tenekelerini karıştırmayacaktır. Bir frigan, birinin özel hayatıyla ilgili belge veya kağıtlar bulursa, bunları asla herhangi bir amaç için kullanmaz. Güvenlik nedeniyle, onlardan hiç biri tıbbi tesislerin yakınındaki çöp tenekelerini karıştırmaz. Çöplükteki "araştırmayı" tamamladıktan sonra, friganlar, orayı öncekinden daha düzenli bir şekilde bırakarak ayrılacaktır. Hareketin destekçilerine göre bu, sonraki "meslektaşların" "çalışmalarını" kolaylaştırıyor ve ayrıca çöplük sahibi bu tür ziyaretçileri daha fazla destekliyor ve onları gereksiz yere kovmuyor.

Hareket, daha fazla taraftarı yalnızca sıradan vatandaşlardan kazanmıyor. Öyle ki, Fransada Makron yasası adlı yeni bir yasa ortaya çıktı. Yasaya göre, alanı dört yüz metrekareden fazla olan dükkanlar, süresi dolmamış, ancak geri çekilmiş gıda ürünlerini ihtiyaç sahibi kişilere veya hayır kurumlarına bağışlamakla yükümlüdür. Adil olmak gerekirse, Amerika Birleşik Devletlerinin bazı eyaletlerinde çöpleri karıştırmanın, çöpten yiyecek ve diğer şeyleri almanın yasak olduğu belirtilmelidir. Toplum genellikle friganların davranışlarından rahatsız oluyor ve kendilerini kanunlar yardımıyla onlardan izole etmeye çalışıyor.

Kaynak: umnaja.ru