Fuzuli - Leyla ve Mecnun/201-300

201 Âsîlerün olasen penâhı
Nevmîdlerün ümîd-gâhı

202 Sensen çü şefî‘-i her meâsî
Ne gam eğer olsa kimse âsî

203 Ger bende ola tamâm-ı tâat
İzhâr neden bulur şefâ‘at

204 Sensen bu serîr pâdişâhı
Bu mülkde olanun penâhı

205 Her asrda bir nebî zuhûrı
Her devrede bir resûl nûrı

206 Fıtrat yolını müzeyyen etdi
Yüz min şem‘ ile rûşen etdi

207 Tâ gelmeğe rûşen ola râhun
Budur reh ü resmi pâdişâhun

208 Hâb-ı adem içre şah-ı âlem
Görmişdi vücûdını mukaddem

209 Kim lem‘a-i nûrdan bir efser
Geymiş vermiş özine zîver

210 Bîdâr olanda ol yuhudan
Getmişdi karârı ârzûdan

211 Çün istedi ol menâma ta‘bîr
Senden ana müjde verdi takdîr

212 Dünyâya peyâm-ı feyz-i nûrun
Tenbîh-i saâdet-i zuhûrun

213 Halka verüp intizâr-ı makdem
Ol dem geldi ki geldi Âdem

214 Dünyâ talebünde oldı kâim
Devr ile seni dilerdi dâim

215 Bir bir yetüp özge enbiyâya
Mi‘râca çıhardı pâye pâye

216 Gezmezdi senünle sâye hem-râh
Gûyâ ki nihâl-i kaddün ey mâh

217 Bu âleme vermiş idi vâye
Ol âleme salmış idi sâye

Bu şeb-i mi‘râc şânıdur
ve
Tulû‘-i âfitâb-ı âsmânî dâstanıdur

218 Çün feyz-i vücûdun ile ey pâk
Reşk-i felek oldı arsa-i hâk

219 Dîdârunı görmeği melekler
Pâ-bûsuna yetmeği felekler

220 Çoh eyleyüp ıztırâb peydâ
Allâh’dan etdiler temennâ

221 Bir yahşı zaman şereflü sâat
Ref‘oldı duâlara icâbet

222 Cibrîl yetüp yetürdi fermân
K’ey serv-i riyâz-ı ilm ü irfân

223 Ey kadri bülend pâdişeh dur
Lutf et şem‘-i Kadr kadrin artur

224 Hurşîdüni arşa sâye kılgıl
Mi‘râcı bülend-pâye kılgıl

225 Ref‘ eyle hicâb-ı mâsivânı
Seyr eyle mekân-ı lâmekânı

226 Müştâk-ı cemâldür melekler
Muhtâc-ı visâldür felekler

227 Eyvân-ı sipihrde sitâre
Min min göz açupdur intizâra

228 Hoş ol ki minüp Burâka hoş-hâl
Buldun derecât-ı izz ü ikbâl

229 Bastun ayağun bu çâr-tâka
Çıhtun derecât-ı nüh-revâka

230 Na‘leynüne sürdi yüz meh-i nev
Hurşîd ruhünden aldı pertev

231 Gösterdi Utârid ihtirâmun
Hat verdi ki men senün gulâmun

232 Nahîdün edüp füzûn neşâtın
Bezm-i tarab eyledün bisâtın

233 İkbâlün olup karîn-i hurşîd
Öğretdi Mesîh’e resm-i tecrîd

234 Tîğunda bulup nizâm eyyâm
Ta‘lîm-i şecâat aldı Behrâm

235 Bircîs’e müsâid oldı ikbâl
Feyz-i kademünden oldı hoş-hâl

236 Keyvân şeb-i Kadrin eyledün rûz
Oldun ana şem‘-i meclis-efrûz

237 Râyet sâf-ı sâbitâta çekdün
Ol mezraa mihr tohmın ekdün

238 Kıldun felek atlasını rengîn
Ol mahfile verdün özge âyîn

239 Levh u kalemi müzeyyen etdün
Kürsî ile arşı rûşen etdün

240 Cibrîl’i koyup Burâk’ı saldun
Tevhîd yolında ferd kaldun

241 Ref‘ oldı sana hicâb-ı mâbeyn
Nüzhet-gehün oldı kâbe kavseyn

242 Getdün oraya ki getmek olmaz
Yetdün oraya ki yetmek olmaz

243 Bizden Hak’a arzlar yetürdün
Hak’dan bize müjdeler getürdün

244 Lutf etdi sana inâyet-i Hak
Tevfîk-ı nefâz-ı emr-i mutlak

245 Hem mahzen-i ma‘rifet kilîdi
Hem ni‘met-i merhamet ümîdi

246 Deryâda olup ganî güherden
Zevk ile dönende ol seferden

247 Germ idi henüz hâb-gâhun
Cünbişde gubâr-ı hâk-i râhun

248 İnsâf hemîn ola siyâhat
Beyle sefer ile istirâhat

249 Oldı sana munca feyz hâsıl
Bu vâkıadan zemâne gâfil

250 Gâfilleri eyledün haberdâr
Esrâr-ı nihânı etdün izhâr

251 Açdun der-i iltifât u in‘âm
Verdün gereğince her kime kâm

252 Çün şefkat-i âmun oldı maksûm
Lutf eyle meni hem etme mahrûm

253 Bî-çâre Fuzûlîyem ki zârem
Züll-i güneh ile hâk-sârem

254 Tedbîrde süstem ü sebük-rây
Sen bir meded etmesen mana vay

255 Ey meş‘ale-i tarîk-ı târîk
V’ey râh-nümâ-yı râh-ı bârîk

256 İhsânunı hâdî-i tarîk et
Bir feyz-i nazar mana refîk et

257 K’âlâyiş-i ihtilâfdan pâk
Pey-revligün eyleyem tarab-nâk

258 Gül-zâr-ı vücûdum ede sîr-âb
Bârân-ı rızâ-yı âl ü ashâb

Bu Kasîde Hazret-i Muhammed Aleyhisselâm
Şânındadır

259 Yâ menba‘a’l-mekârim u yâ ma‘dine’l-vefâ
Yâ mecma‘a’l-mahâsin u yâ mazhara’l-atâ

260 Ente’llezî bui‘ste ileynâ mubeşşiran
V’ahtâreke’l-ilâhu ani’l-halki v’astafâ

261 Ente’llezî tafaddalahu’l-kurbu ve’l-kabûl
V’ente’llezî tefarradahü’l-izz ü ve’l-ulâ

262 Men irtecâ bi-lutfike mâhâbe v’entefa
Men iktedâ bi-şer‘ike mâdâa v’ehtedâ

263 Yâ avne men tefakkadehû inde şiddetin
Yâ kehfe men tehassene fi’d-darri v’eltecâ

264 Îsî ne-mîresed be to der kadr u menzilet
Ber çerh eger nihed zi ser-i iktidâr pâ

265 Mi‘râc yâftî to vü ber Tûr şod Kelîm
Fark ez to tâ Kelîm zi arzest tâ semâ

266 Âb-ı to bûd k’âteş-i Nemrûd-râ nişând
Rûzî ki kerde bûd der âteş Halîl câ

267 İkrâr-ı kâfirîst zi şer‘-i to inhirâf
Burhân-ı güm-rehîst be gayr-i to iktidâ

268 Tâ munkatı‘ ne-gerded ez âsîb-i ihtilâf
Şod beste ber to silsile-i silk-i enbiyâ

269 Bâ enbiyâst nisbet-i zât-ı to çun elif
Hem ibtidâ toî be hakîkat hem intihâ

270 Takdîr cuz rizâ-yı to kârî ne-mîkoned
Peyveste tâat-i to edâ mîkoned kazâ

271 Ey âftâb-ı zâtuna her zerre bir nebî
Min şer‘ ü dîn diyârına her zerreden ziyâ

272 Sen gâyet-i vücûdsen ü özgeler tufeyl
Sen pâdişâh-ı mülksen ü özgeler gedâ

273 Cârûb-i gerd-i reh-güzerün bâl-i Cebreîl
Tâk-ı revâk-ı dergehün eyvân-ı Kibriyâ

274 Dârü’ş-şifâ-yı haşrde bîmâr-ı ma‘siyet
Şehd-i şefâatünden umar şerbet-i şifâ

275 Ey çâr-yâr-ı kâmilün a‘yân-ı mülk-i dîn
Erbâb-ı sıdk u ma‘dilet ü re’fet ü hayâ

276 Devrün bu dört fasıl ile bir mu‘tedil zamân
Şer‘ün bu dört rükün ile bir mu‘teber binâ

277 Yâ Mustafâ Fuzûlî-i muhtâca rahm edüp
İzhâr-ı iltifât ile kıl hâcetin revâ

Bu arz-ı adem-i kudretdür
ve
Özr-i fakd-i kuvvetdür

278 Ârâyiş-i sohbet eyle sâkî
Ver bâde mürüvvet eyle sâkî

279 Bir câm ile kıl dimâğumı ter
Lutf eyle bir iltifât göster

280 Gam merhalesinde kalmışam ferd
Ne yâr u ne hem-nişîn ne hem-derd

281 Hem-cinslerüm tamâm getmiş
Söz mülkinden nizâm getmiş

282 Bir bezmde sen kalupsen ü men
Bu bezmi gel edelüm müzeyyen

283 Sen ver bâde men eyleyem nûş
Men nazm ohuyam sen ana dut gûş

284 Bir devrdeem ki nazm olup hâr
Eş‘âr bulup kesâd-ı bâzâr

285 Ol rütbede kadr-i nazmdur dûn
Kim küfr ohunur kelâm-ı mevzûn

286 Bir mülkdeem ki ger yudup kan
Mazmûn-i ibârete çeküp cân

287 Min rişteye turfe la‘l çeksem
Min ravzaya nâzenîn gül eksem

288 Kılmaz ana hîç kimse nezâre
Derler güle hâr ü la‘le hâre

289 Ancak demezem ki hâk-i Bağdâd
Alâyiş-i nazmdandır âzâd

290 Yohdur bir mülk bu zamanda
Kim nazm revâcı ola anda

291 Ne Hind ü ne Fürs ü Horâsân
Ne Rûm ü Acem ne Şâm ü Şirvân

292 Olsaydı birinde bir sühan-senc
Elbette ıyân olurdı ol genc

293 Gencîne-i nazm gizlü kalmaz
Sanman güneş olsa nûr salmaz

294 Kânı niçe kim nihan dutar daş
Eyler anı la‘l âleme fâş

295 Hâlâ meğer iktizâ-yı devrân
Oldur ki ola bu genc pinhân

296 Devrân ile men nakîz-seyrem
Devr ehlinden meğer ki gayrem

297 Devrân ister ki hâr ola nazm
Bî-izzet ü i‘tibâr ola nazm

298 Men muntazıram verem revâcın
Bîmâr ise eyleyem ilâcın

299 Ol nefy-i kemâl-i hikmet eyler
Lâzım bilürem hasâret eyler

300 Ta‘mîr-i harâba tâlibem men
İnşâallâh gâlibem men