Fuzuli - Leyla ve Mecnun/2501-2600

2501 Mâtem-zedesen siyeh libâsun
Kimdür ol nişedür bu yasun

2502 Derd ü elemün denizi daşdı
Seylâb-ı belâ başumdan aşdı

2503 Tîr-i feleğe nişâne oldum
Tâhûne-i çerhe dâne oldum

2504 Mâtem-kededür bu gece âlem
Men bahtı kara bir ehl-i mâtem

2505 Ne sabr kalupdurur ne ârâm
Bilmem ki n’olur mana serencâm

2506 Olmış bu gece tamâm-ı kevkeb
Âzârum için felekde akreb

2507 Subh âyînesini reng dutmış
Feyz-i seheri felek unutmış

2508 Ey subh senün ne oldı hâlün
Dem urmağa kalmamış mecâlün

2509 Gönlün hoş ise tebessüm eyle
Mihrün var ise terahhum eyle

2510 Feryâduma hem-dem et horûsı
Âvâzuma koş sadâ-yı kûsı

2511 Mürg-i seheri getür zebâna
Göster dem-i subhdan nişâne

2512 Çoh ağladı etdi nâle-i zâr
Derd-i dil-i zârın etdi tekrâr

2513 Gördi mededine subh yetmez
Şeb derd-i diline çâre etmez

2514 Yüz dutdı ana ki feyz-i âmı
Çekmiş bu medâra subh u şâmı

2515 Râz-ı dil-i zârın etdi izhâr
K’ey vâkıf-ı hâl ü ârif-i zâr

2516 Yohdur gam ü derdüme nihâyet
Gamdan kime eyleyem şikâyet

2517 Gam bî-had ü men besî zaîfem
Men beyle gama haçan harîfem

2518 Ya ver mana mihnetümce tâkat
Ya tâkatum olduğınca mihnet

2519 Ger câme-i sabrum eylesem çâk
Hükmün yolu görinür hatar-nâk

2520 V’er gönlüme versem istimâlet
Tâkatçe değül gam ü melâlet

2521 Nâmûsdan eylesem cüdâlığ
Mecnûn ile kılsam âşinâlığ

2522 Korhum bu ki ismet ola pâ-mâl
Fermâna muvâfık olmaya hâl

2523 Kılsam bu havâda hıfz-ı nâmûs
Ma‘mûre-i vaslum ola mahrûs

2524 Korhum bu ki dûd-ı âh-ı Mecnûn
Ahvâlümi eyleye diğer-gûn

2525 Sâdıklarun âhı mu‘teberdür
Andan hazer etmemek hatardur

2526 Ol eyle bu beyle n’eyleyem vây
Bilmen men-i âcize nedür rây

2527 Yâ Rab mütehayyirem men-i zâr
Mihnetlere olmışem giriftâr

2528 Ser-menzil-i emne râh bilmen
Senden özge penâh bilmen

2529 Gör bâde-i gaflet ile medhûş
Kıl perde-i lutfunı hatâ-pûş

2530 Derler ki sitem-resîde Mecnûn
Olmış men-i mübtelâya meftûn

2531 Men bî-ser ü pâ ana ne lâyık
Kim hüsnüme kimse ola âşık

2532 Bir zerre-i hâr ü hâk-sârem
Gerd-i reh ü hâk-i reh-güzârem

2533 Rûhum ki bedendedür senündür
Her neş’e ki mendedür senündür

2534 Gencîne-i hüsnüne emînem
Sensen sebebüm ki nâzenînem

2535 Yâ Rab meded et ki bu emânet
Mahfûz ola tâ dem-i kıyâmet

2536 Tâ kurbe teveccüh etdüğüm çağ
Alnum açuğ ola vü yüzüm ağ

Münâcaat

2537 Yâ Rab kemâl-i bâr-geh-i Kibriyâ hakı
Ya‘nî fürûğ-ı nûr-ı ruh-ı Mustafâ hakı

2538 Kıl garka bahr-ı aşka vücûdum sefînesin
Fermân-ı Hızra Mûsî eden iktidâ hakı

2539 Subh-i visâle eyle bedel şâm-ı hecrümi
Subhun demindeki nefes-i dil-küşâ hakı

2540 Derd ü belâmı râh-ı mahabbetde kılma kem
Râh-ı mahabbetündeki derd ü belâ hakı

2541 Ehl-i dalâletem mana göster hidâyetün
İhdâ-yı râh-ı râst kılan reh-nümâ hakı

2542 Endûh ü derde gönlümi sâhib- tahammül et
Derde tahammül eyleyen ehl-i rızâ hakı

2543 İhlâsum et duâya Fuzûlî kimi dürüst
Dergâhda icâbete lâyık duâ hakı

Tamâmî-i sühan

2544 Acz ile duâ kılurdı ol mâh
İzhâr-ı niyâz edüp ki nâgâh

2545 Çekdi ceresü’r-rahîl âvâz
Resm-i hudi etdi sârban sâz

2546 Göç oldı açıldı bâr-gehler
Buhtîlere mehd çekdi mehler

2547 Bir mahmile bindi Leylî-i zâr
Kûh-ı gamın etdi nâkayâ bâr

2548 Efgânı edüp ceres ünin pest
Aşkı meyi etdi nâkanı mest

Bu Leylînün nâkaya arz-ı râzıdur
ve
Zebân-ı hâl ile izhâr-ı niyâzıdur

2549 Çün nâkada gördi neş’e-i hâl
Kıldı ana hem beyân-ı ahvâl

2550 K’ey gâliye-mûy ü anberîn-bûy
Gül-çehre vü hâr-hâr ü hoş-hûy

2551 Ey başı açuğ ayağı yalın
Bulmış niçe kez Harem visâlin

2552 Sevdâ-zede nişedür dimâğun
Göğsünde nedür bu eski dâğun

2553 Kimden sana yetdi zulm ü bî-dâd
Her lahza nedür figân ü feryâd

2554 Uşşâk tarîkıdur tarîkun
Ger âşık isen menem refîkun

2555 Nâlân gam-ı aşk-ı yârdansen
Sen dahi bizüm katârdansen

2556 Men kimi yoh elde ihtiyârun
Bir özge elindedür mehârun

2557 Çün düşdi senünle ittifâkum
Rahm eyle mana gör iştiyâkum

2558 Lutf eyle binâ-yı kâr-ı hayr et
Mecnûnum olan diyâra seyr et

2559 Bu şîfteni yetür ol aya
Bu derdi yetişdür ol devâya

2560 Nâgâh ederken oldı bî-hûş
Mutlak özin eyledi ferâmûş

2561 Bî-hûşlığında düşdi ol nûr
Hem-râhı olan gürûhdan dûr

2562 Ol nev’ idi zulmet-i şeb-i târ
Kim olmadı sârbân haberdâr

2563 Çün geldi özine ol perî-veş
Oldı bu kaziyyeden müşevveş

2564 Göz açdı özini gördi itmiş
Hem-râhı bırahmış anı getmiş

2565 Derd üzre muzâaf oldı derdi
Depretdi heyûn-ı reh-neverdi

2566 Çoh cehd ile eyledi tek u pû
Çoh yol arayup yöğürdi her sû

2567 Ne râh ne râh-ber bulındı
Ne kâfileden eser bulındı

2568 Tenhâ yürür oldı ol semen-ber
Zulmetde misâl-i mâh-ı enver

2569 Çün seyr-i felekde leylî-i mâh
Şeb kâfilesin itürdi nâgâh

2570 Leylî sıfatında gün çıhup ferd
Cemmâzeye çekdi mahmil- i zerd

2571 Düşdi güzer ol semen-izâra
Mecnûn-ı hazîn olan diyâra

2572 Her yan nigerân gezerdi ol mâh
Bir şahs-ı hazîn görindi nâgâh

2573 Sormağa alâme-i menâzil
Ol şahs-ı hazîne oldı mâil

2574 Lutf ile tekellüm etdi âğâz
Kimsen deyüben yetürdi âvâz

2575 Baş kaldırup ol esîr-i mahzûn
Dönderdi cevab ana ki Mecnûn

2576 Leylî dedi ey özine mağrûr
Hâşâ deye ejdehâ sözin mûr

2577 Hâşâ deye zâğ bülbülem men
Yâ lâf ura hâr kim gülem men

2578 Mecnûn dedi ey dür-i yegâne
Mecnûna bilür misen nişâne

2579 Ol şîftenün nedür nişânı
Gördükde neden bilürsen anı

2580 Leylî dedi ol perî-likâdur
Ruhsâr ile kaddi dil-rübâdur

2581 Sen şîftesen esîr-i mâtem
Ruhsârı şikeste kâmeti ham

2582 Sen hârsen ol azîz-i âlem
Sen bî-ser ü pâsen ol muazzam

2583 Mecnûn dedi ehl-i aşk olur hâr
Hüsn ehlinedür safâ sezâ-vâr

2584 Leylî dedi ey behâne-perdâz
Kayd-i dil-i zâruma füsûn-sâz

2585 Peyker dutalum tökildi gamdan
Yâ kâmetün oldı ham sitemden

2586 Mecnûnı deyerler ehl-i idrâk
Eş‘ârı latîf ü lehcesi pâk

2587 Sende hanı ol edâ-yı dil-sûz
Eş‘âr ü hikâyet-i dil-efrûz

2588 Mecnûn dedi ehl-i hâl olur lâl
Besdür nem-i eşk şâhid-i hâl

2589 Tertîb-i ibâret ü fesâhat
Aşk ehlinedür delîl-i râhat

2590 Râhatden olan menüm kimi dûr
Ger sâmit ola değül mi ma‘zûr

2591 Leylî dedi çün sana şeküm var
Mecnûn isen eyle hâlün izhâr

2592 Leylîni seversen eyle bünyâd
Bir şi‘r ü geçen zamânum et yâd

2593 Mecnûn-ı hazîn eşitdi sevgend
Gördi anı şi‘re ârzû-mend

2594 Tafsîl-i gamına verdi icmâl
Kıldı ana arz-ı sûret-i hâl

2595 K’ey sebze-i derdüme veren âb
Ser-rişte-i râzdan açan tâb

2596 Sorma nişe geçdi rûzgârun
Aşk içre ne oldı hâl-i zârun

2597 Dildâr gamın mı söyleyem âh
Ya pend-i muhibb ü ta‘n-ı bed-hâh

2598 Çekdüm niçe gün cefâ-yı mekteb
Her rûz meşakkat ile tâ şeb

2599 Âhir ki çoh oldı ta‘n-ı ağyâr
Ayrıldı men-i şikesteden yâr

2600 Fâş oldı çü âleme fesânem
Tedbîrüme düşdi atam anem