Fuzuli - Leyla ve Mecnun/2801-2900

2801 Âvâzı idi besî mülâyim
Üslûbı dürüst usûli kâim

2802 Tahrîr ile her çekende âvâz
Kuşlara dutardı râh-ı pervâz

2803 Gâhî gazel ü gehî kasîde
İnşâ kılup ol sitem-resîde

2804 Sûz ile ohurdı gâh ü bî-gâh
Bir niçe azîz anunla hem-râh

2805 Yazarlar idi tamâm şi‘rin
Ohurlar idi müdâm şi‘rin

2806 Âlemlere ol garîb ü mehcûr
Ekser bu sebebden oldı meşhûr

2807 Âvâzı vü zihni vü cemâli
Kılmışdı mukayyed ehl-i hâli

2808 Kim olsa bu üç kemâle kâbil
Demek olur ana zât-ı kâmil

2809 Peyveste kılup kemâlin izhâr
Bu beytleri kılurdı tekrâr

Bu gazel Mecnûn dilindendür

2810 Biz cihân ma‘mûresin ma‘nîde vîrân bilmişüz
Âfiyet gencin bu vîrân içre pinhân bilmişüz

2811 Ger özin dânâ bilür taklîd ile sûret-perest
Âlem-i tahkîkde biz anı nâ-dân bilmüşüz

2812 Bî-haberler şerbet-i râhat bilürler bâdeni
Biz hakîm-i vaktüz anı tökmişüz kan bilmişüz

2813 Bilmüşüz kim mülk-i âlem kimseye kılmaz vefâ
Ol zamandan kim anı mülk-i Süleyman bilmişüz

2814 Ayru bilmişsen Fuzûlî mescidi meyhâneden
Sehv imiş ol kim seni biz ehl-i irfân bilmişüz

Bu Leylînün bahâr-ı ömrine hazân erdüğidür
ve
Gül-bün-i hayâtına sarsar-ı noksân yetdüğidür

2815 Sâkî göze geldi neş’e-i mey
Bir niçe kadeh yürüt peyâpey

2816 Azm-i tarab etdük ihtimâm et
Zevkin tarab ehlinün tamâm et
2817 Bezm ehline câm-ı lâle-gûn dut
Ammâ mana cümleden füzûn dut

2818 Zîrâ ki henûz nîm-mestem
Gam silsilesine pây-bestem

2819 Hoşdur tarab ehlinün bu bezmi
Dağılmağa olmasaydı azmi

2820 Hoşdur ferah ehlinün bisâtı
Olsaydı sebât-ı inbisâtı

2821 Târîh-nüvîs-i hâl-i eyyâm
Bu kıssaya beyle verdi itmâm

2822 Kim vasldan olmayup tesellî
Mecnûndan olanda dûr Leylî

2823 Kesmişdi teallukın cihândan
Kat‘-ı nazar eylemişdi cândan

2824 Bir fasl ki dest-i gâret-i dey
Gül-zâr bisâtın eyledi tayy

2825 Mâtem-kede oldı arsa-i bâğ
Mâtemde sürûd nâle-i zâğ

2826 Leylâ kimi oldı lâle mestûr
Mecnûn kimi şâh-ı ergavân ‘ûr

2827 Renc-i yerekandan oldı eşcâr
Lerzân ü zaîf ü zerd-ruhsâr

2828 Söndi gül ü lâlenün çerâğı
Sarsar yeli zulmet etdi bâğı

2829 Gül bîm-i taarruz-ı havâdan
Lâle sitem-i dem-i sabâdan

2830 Rahtını yaşurdı bağlarda
La‘lini itürdi dağlarda

2831 Bir mâr misâli oldı her nehr
Her nehrde su mesâbe-i zehr

2832 Yel âb-ı hayâtı âteş oldı
Âteş yel içinde dil-keş oldı

2833 Gökden yere yetdüğinde bârân
Her katra olup misâl-i peykân

2834 Gûyâ ki yetürdi bâğa bî-dâd
Kim şu‘bede-i taharrük-i bâd

2835 Bir sihr ile âbı âhen etdi
Andan ten-i bâğa cevşen etdi

2836 Bir gün bu havâda Leylî-i zâr
Gam def‘ine etdi meyl-i gül-zâr

2837 Gördi gül ü lâleden eser yoh
Envâ‘-ı şecerde berg ü ber yoh

2838 Sahn-ı çemenün safâsı getmiş
Noksân-ı safâ kemâle yetmiş

2839 Ne sebze teninde tâb kalmış
Ne berg yüzinde âb kalmış

2840 Mâtemkede gördi bûstânı
Rikkat odına dutuşdı cânı

2841 Sûz-ı ciğer ile yana yana
Şerh etdi gamını bûstâna

2842 K’ey bâğ nedür bu âh-ı serdün
Men hasteye zâhir eyle derdün

2843 Men dahi senün kimi nizârem
Bir gülden ırağ zerd ü zârem

2844 Ne devlet-i kurbine kabûlüm
Ne ravza-i kûyşına vusûlüm

2845 Sen gerçi hazânasen giriftâr
Elbette bahâra yetmeğün var

2846 Ümmîd-i visâl mende yohdur
Senden gam ü gussa mende çohdur

28 47 Arturdı gam ağladukça derdin
Giryân göğe dutdı rûy-ı zerdin

Bu Leylînün anasına vasiyyet etdüğidür
ve
Dûst yâdiyle dünyâdan getdüğidür

2848 Ma‘bûdına arza kıldı râzın
Bildürdi gönüldeki niyâzın

2849 K’ey hâkim-i arsa-i kıyâmet
Sultân-ı serîr-i istidâmet

2850 Nevmîdliğ âteşine yandum
Bi’llâh bu vücûddan usandum

2851 Çün dûst yanında nâ-kabûlem
Bi’llâh bu hayatdan melûlem

2852 Men şem‘-i şeb-i firâk-ı yârem
Sûzân ü siyâh-rûzgârem

2853 Yandurdı meni cefâ-yı âlem
Dinlemezem ölmeyince bir dem

2854 Derdüm ki vücûdum olsa bâkî
Şâyed düşe vasl ittifâkı

2855 Pertev bırahanda âftâbum
Bildüm ki vücûd imiş hicâbum

2856 Yâ Rab meni et fenâya mülhak
Kim râh-ı fenâ imiş reh-i Hak

2857 Pâk idi duası etdi te’sîr
Fi’l-hâl mizâcı buldı tağyîr

2858 Te’sîr-i havâ-yı nâ-münâsib
Terkîbine za‘f kıldı gâlip

2859 Geldükçe ziyâde oldı derdi
Teb-lerze ferâgatin giderdi

2860 Mahv oldı teb içre ol perî-veş
Bir şem‘ kimi ki göre âteş

2861 Eksildi arakda hüsni tâbı
Bir gül kimi kim geder gül-âbı

2862 Za‘f-ı teni ol makâma yetdi
Kim bister içinde cismi itdi

2863 Bisterde taleb kılan nişânın
Görmezdi vücûd-ı nâ-tüvânın

2864 Ref‘ oldı nişâne-i selâmet
Mevtine görindi min alâmet

2865 Azm eyledi olmağa müsâfir
Rihlet eseri çü oldı zâhir

2866 Ref‘ etdi hicâb-ı ihtirâzın
Fâş etdi anaya gizlü râzın

2867 K’ey derd-i dilüm devâsı ane
Şem‘-i emelüm ziyâsı ane

2868 Gam gizlemek ile câna yetdüm
Tâ mümkin idi tahammül etdüm

2869 Hâlâ ki mukarrer oldı getmek
Farz oldı bu sırrı zâhir etmek

2870 Olsun sana ey zaîfe rûşen
Kim tîğ-i hevâ helâkiyem men

2871 Cismümde yoh özge derd tâbı
İllâ gam-ı aşk ıztırâbı

2872 Men âşık-ı zâr ü bî-nevâyem
Bir mâh-likâya mübtelâyem

2873 Sevdâsı ile yoh oldı varum
Geçdi hevesiyle rûzgârum

2874 Çoh ârzû eyledüm cemâlin
Bir gün görebilmedüm visâlin

2875 Hâlâ gederek gönülde sûzı
Elden ne gelür bu idi rûzî

2876 Ancak değülem men-i perişân
Ol yâr gamında zâr ü giryân

2877 Ol hem men-i zâra mübtelâdur
Ser-geşte-i vâdî-i belâdur

2878 Mendendür anun cünûnı efzûn
Kays iken olupdur adı Mecnûn

2879 Dâim geçürür gamumda eyyâm
Bir gün ana hâsıl olmayup kâm

2880 Rüsvâ-yı zemâne oldı menden
Âfâka fesâne oldı menden

2881 Bîhûde değül figân ü âhı
Yahmaz mı meni anun günâhı

2882 Men kim gederem bu hâk-dândan
Derdüm bu ki şerm-sârem andan

2883 Ey mûnis-i rûzgârum ane
Gam-hârum ü gam-güsârum ane

2884 Men dâr-ı bekâya azm edende
Dünyâya vedâ edüp gedende

2885 Mensüz çeküp âhlar figânlar
Sahrâlara düşdüğün zamanlar

2886 Düşse yolun ol olan diyâra
Arz-ı gamum eyle ol figâra

2887 Zinhâr ana olanda vâsıl
Hoş kimsedür andan olma gafil

2888 Düş ayağına rızâsın iste
Men mücrim içün duâsın iste

2889 Arz eyle ki ey vefâlu dildâr
Cân verdi yolunda Leylî-i zâr

2890 Aşkunda yerine yetdi lâfı
Da‘vâsınun olmadı hilâfı

2891 Söyle men-i zâr ü mübtelâdan
K’ey aşkda lâf eden belâdan

2892 Halvet-geh-i ünse mahrem oldum
Âzâde vü şâd ü hurrem oldum

2893 Sen hem gelegör teallül etme
Men muntazırem tegâfül etme

2894 Ger sâdık isen bu yolda sen hem
Sabr eyleme eyle terk-i âlem

2895 Gel kâm-ı dil ile olalum yâr
Bir yerde ki yohdur anda ağyâr

2896 Dâim olalum bir evde hem-râz
Kim çıhmaya daşra andan âvâz

2897 Hoş menzil-i emne bulmışem râh
Bî-ta‘ne-i dûst ü cevr-i bed-hâh

2898 Menden seni eylemek haber-dâr
Bismillâh eğer irâdetün var

2899 Çün kıldı vasiyyetini âhir
Azm-i sefer etdi ol müsâfir

2900 Yâd eyledi yâr-ı mihr-bânın
Vasl ârzûsiyle verdi cânın