Fuzuli - Leyla ve Mecnun/601-700

601 Eylerler idi hat-ı vefâ meşk
Artardı demâdem anlara aşk

602 Leylîde ohumak ıztırâbı
Olsa ruh-i Kays idi kitâbı

603 Meşk etmeğe Kays alsa her hat
Leylî kaşı idi ana ser-hat

604 Hat üzre kılurdı ol güzeller
Min nâz ile bahsler cedeller

605 Ammâ ne cedel kemâl-i ülfet
Ne bahs nihâyet-i mahabbet

606 Çün bir niçe müddet ol iki pâk
Evkât geçürdiler tarab-nâk

607 Aşk olduğu yerde mahfî olmaz
Aşk içre olan karâr bulmaz

608 Aşk âteşine budur alâmet
Kim baş çeke şu‘le-i melâmet

609 Hüsn âfet-i aşk olup demâdem
Geldükçe irâdet oldı muhkem

610 Bir gâyete yetdi neş’e-i hâl
Kim oldı havâs-ı akl pâ-mâl

611 Kalmadı zebâna tâb-i güftâr
Kim eyleyeler mahabbet izhâr

612 Keyfiyyet-i hâl kılmağa fâş
Gelmişdi tekellüme göz ü kaş

613 Eylerdi göziyle bu hitâbı
Kaşiyle verürdi ol cevâbı

614 Kaş ü göz ilen olan tekellüm
Hem kılmadı def‘-i zann-ı merdüm

615 Merdümden edem deme kenâre
Merdüm göz içindedür ne çâre

616 Hem-râz iken ol iki vefâ-dâr
Dem-sâz iken ol iki ciger-hâr

617 Ref‘ oldı hicâb-ı şâhid-i râz
Aşk oldı melâmet ile dem-sâz

618 Âşıklara gizlü kalmadı hâl
Ma‘lûm oldı cemî‘-i ahvâl

619 Gerd âyîne-i neşâta düşdi
Min-ba‘d iş ihtiyâta düşdi

620 Söyleşmeğe ol iki yegâne
Kalmadı sebep meğer behâne

621 Tâ olmaya râz âşikârâ
Devrân ile kıldılar müdârâ

622 Bir nev‘-i behâne ile her dem
Gönlini kılurdu Kays hurrem

623 Kasden unudurdı dersin ol zâr
Leylîye der idi ey vefâ-dâr

624 Hıfz-ı sebak etdi bağrumı hûn
Menden bilürem bilürsen efzûn

625 Men bilmedüğüm mana ohutgıl
Dersüm ohuyam kulağ dutgıl

626 Çün levhler üzre hat yazardı
Amden hatını galat yazardı

627 Ya‘nî ki hatâ tevehhüm ede
Ol gül açılup tebessüm ede

628 Güftâra gele ki bu galatdur
Terk et ki hilâf- ı resm-i hatdur

629 Ola sebeb-i tekellüm-i yâr
Fehm etmeye müddeânı ağyâr

630 Etfâl kılanda devr bünyâd
Varı bile eyleyende feryâd

631 Ol yârına arz-ı hâl ederdi
Özge devrin hayâl ederdi

632 Kılmazlar idi sözini ma‘lûm
Bilmezler idi sözine mefhûm

633 Mektebden olan zamanlar âzâd
Vasl içün ederdi hîle bünyâd

634 Kasd ile nihân edüp kitâbın
Hadden aşururdı ıztırâbın

635 Leylî yolını dutup dururdı
Sen gördün ola deyüp sorurdı

636 Ya‘nî bu behâne ile bir dem
Yârın göre ola şâd ü hurrem

637 İlm-i hata ömrin eyleyüp sarf
Meşk etmiş idi hemîn iki harf

638 Bir safhada lâm ü yâ mükerrer
Yazardı anı kılurdı ezber

639 Kim bu iki harfdür murâdum
Rûşen bular iledür sevâdum

Bu Leylîye anası itâb etdüğidür
ve
Bahâr-ı vasla hazân yetdüğidür

640 Çün mekr ile Kays-i bî-ser-encâm
Bir niçe zaman geçürdi eyyâm

641 Tedbîr ile aşk zevk vermez
Tedbîr diyâr-ı aşka girmez

642 Aşk ile riyâ değül muvâfık
Rüsvây gerek hemîşe âşık

643 Dilden dile düşdi bu fesâne
Fâş oldı bu mâcerâ cihâna

644 Kim kays oluben esîr-i Leylî
Leylî dahi salmış ana meyli

645 Tedrîc-i mesâvî ile nâgâh
Leylînün anası oldı âgâh

646 Odlara dutuşdı yasa batdı
Ol gonca-dehâna dil uzatdı

647 K’ey şûh nedür bu güft ü gûlar
Kılmak sana ta‘ne ayb-cûlar

648 Niçün özüne ziyân edersen
Yahşi adunı yaman edersen

649 Niçün sana ta‘ne ede bed-gû
Nâmûsa taalluk iş midür bu

650 Nâzük beden ile berg-i gülsen
Ammâ ne deyem igen yöğülsen

651 Lâle kimi sende lutf çohdur
Ammâ ne deyem yüzün açuhdur

652 Temkîni cünûna kılma tebdîl
Kızsen ucuz olma kadrüni bil

653 Her sûrete aks kimi bahma
Her gördüğüne su kimi ahma

654 Mey gerçi safâ verür dimâğa
Ahduğı içün düşer ayağa

655 Gözgü kimi katı yüzlü olma
Nergis kimi hîre gözlü olma

656 Gözden gerek olasen nihan sen
Tâ demek ola sana ki cânsen

657 Sen şem‘sen uymagıl hevâya
Kim şem‘i hevâ verür fenâya

658 Lu‘bet kimi özüni bezetme
Revzen kimi kûçeler gözetme

659 Sâgar kimi gezmeği harâm et
Nağme kimi perdede makâm et

660 Sâye kimi her yere yüz urma
Hiç kimse ile oturma durma

661 Sen sadesen özge ehl-i nîreng
Cehd eyle verilmesün sana reng

662 Derler seni aşka mübtelâsen
Bîgâneler ile âşinâsen

663 Sen handan ü aşk zevki handan
Sen handan ü dûst şevki handan

664 Oğlan aceb olmaz olsa âşık
Âşıklığ işi kıza ne lâyık

665 Ey iki gözüm yaman olur âr
Nâmûsumuzı itürme zinhâr

666 Biz âlem içinde nîk-nâmuz
Ma‘rûf-ı tamâm-ı hâs u âmuz

667 Ne neng ile dahi edelüm lâf
Biz demeyelüm sen eyle insaf

668 Dut kim sana kızmazem ben zâr
Menden ulu bir müdebbirün var

669 N’eylersen eğer atan eşitse
Kahr ile sana siyâset etse

670 Min-ba‘d gel eyle terk-i mekteb
Bil mektebüni hemîn ced ü eb

671 Etme kalem ile meşkden yâd
Sûzen dut ü nakş eyle bünyâd

672 Etfâlden eyle kat‘-ı ülfet
Hem-râz yeter yanunda lu‘bet

673 Büt kimi bir evde eyle menzil
Olma dahi her yanaya mâil

674 Ankâ kimi uzlet eyle pîşe
Eyle reviş eyle kim hemîşe

675 Gerçi adun ola dilde mezkûr
Görmek seni ola gayr-i makdûr

676 Hoş ol ki kızı hemîşe gizler
Hod gizlü gerek hemîşe kızlar

Bu inkâr ile Leylî anasına cevâb verdüğidür
ve
Fezâ-yı işretden çıhup serây-ı üsrete girdüğidür

677 Leylî bu itâbı çün eşitdi
Öz gönlinde mukarrer etdi

678 Kim şu‘bede-i sipihr-i zâlim
Tarh eyledi nakş-ı nâ-mülâyim

679 Eyyâm-ı visâle yetdi hicrân
Vakt oldı ciğerler ola büryân

680 Ammâ ne desün ne çâre kılsun
Tedbîr ne olduğın ne bilsün

681 Naçâr dutup tarîk-i inkâr
Âsâr-ı tecâhül etdi izhâr

682 Gül-zâr-ı itâba âb verdi
Giryân giryân cevâb verdi

683 K’ey mûnis-i rûzgârum ane
Dürc-i dür-i şâh-vârum ane

684 Sözler dersen ki bilmezem men
Mazmûnını fehm kılmazam men

685 Dersen ma‘şûk u aşk u âşık
Men sâde-zamîr tıfl-ı sâdık

686 Bilmem nedür ol hadîse mazmûn
Söyle nişe olmayam diğer-gûn

687 Aşkun kılmazdı kimse yâdın
Ha senden eşitdüm imdi adın

688 Bi’llâh nedür ane aşka mefhûm
Bu sırr-ı nihânı eyle ma‘lûm

689 Hâdî-i reh-i murâdum olgıl
Bu şîvede üstâdum olgıl

690 Men mektebe re’yüm ile getmen
Bir şugl hilâf-ı re’yün etmen

691 Hem sen dersen ki mektebe var
Hem dersen sen ki getme zinhâr

692 Hansı söze i‘tikâdum olsun
Sana nişe i‘timâdum olsun

693 Men hem değülem bu zecre kâil
Kim her dem olup çerâğ-ı mahfil

694 Nâ-cinsler ile hem-dem olam
Bir yerde mukayyed-i gam olam

695 Her dîdeden ede ede perhîz
Evkât geçe küdûret-âmîz

696 Peyveste muallim eyleyüp cevr
Gâhi sebak ohuda gehî devr

697 Bi’llâh mana hem bu idi maksûd
Mektebden olur mı tıfl hoşnûd

698 Ayruk bu sözi mükerrer etme
Lutf eyle meni mükedder etme

699 Çün ane eşitdi ol cevâbı
Terk etdi şikâyet ü itâbı

700 Şeksüz ana rûşen oldı k’ol meh
Âşıklığından değüldür âgeh