Fuzuli - Leyla ve Mecnun/901-1000

901 Göz yaşını bes ki tökdi her sû
Her merhaleden ahıtdı min cû

902 Bir ebr-i belâ idi güvâhı
Bârân sirişk ü berk âhı

903 Bârân ile berki cism ü cândan
Bir mertebede ki mundan andan

904 Deryâlara yetse lem‘a-i tâb
Sahrâlara düşse katra-i âb

905 Deryâlar olurdı cümle sahrâ
Sahrâlar olurdı cümle deryâ

906 Feryâd ile doldurup bu deyri
Feryâda getürdi vahş ü tayrı

907 Efgânı yetürdi âsmâna
Efgân ile âsmânı câna

Bu Mecnûnun atası vâkıf-ı hâl olduğıdur
ve
Anı beyâbân-ı mihnetde bulduğıdur

908 Gencîne-küşâ-yı genc-i güftâr
Olmış bu edâ ile güher-bâr

909 K’ol bir niçe bî-karâr ü mahzûn
Nâ-çâr kılup vedâ‘-ı Mecnûn

910 Nevmîd dönüp şikeste vü hâr
Kıldılar atasını haberdar

911 Ol pîr çü vâkıf oldı hâle
Mecnûn kimi etdi âh ü nâle

912 Sahrâlara dutdı seyl tek yüz
Vâdîlere açdı çeşme tek göz

913 Çoh aradı gezdi her mekânı
Bulınmadı oğlınun nişânı

914 Tâ âkıbet ol şikeste-hâli
Bir gûşede gördi lâubâlî

915 Düşmiş yere hâk-sâr ü gam-nâk
Ahvâli harâb ü sînesi çâk

916 Dönmiş gül-i sürhi zağferâna
Şimşâd-ı latîfi hîzrâna

917 Âyînesini gubâr dutmış
Jeng-i gam-ı rûzgâr dutmış

918 Etmiş elifin sitem yüki dâl
Kılmış kalemin felek gamı nâl

919 Hem-sohbeti mûr ü hem-demi mâr
Tekye-gehi hâk ü bisteri hâr

920 Hâr üzre ana delük delük ten
Açmış gam evine dürlü revzen

921 Ol pîr çü gördi sûret-i hâl
Sûret kimi kaldı bir zaman lâl

922 Bir lahza anı tehayyür aldı
Hayret gözi ile bahakaldı

923 Sonra yaha yırtup etdi feryâd
K’ey bülbül-i bûstân-ı bî-dâd

924 Hâl-i dilüni mana beyân et
Esrâr-ı nihânunı ıyân et

925 Kim aldı elünden ihtiyârun
Kim eyledi tîre rûzgârun

926 Bi’llâh nişe bî-karâr olupsen
Âşüfte-i rûzgâr olupsen

927 Ne seyrdesen sana taleb ne
Bu nâle vü zâruna sebeb ne

928 Deryâda ise sana dür-i kâm
Sen söyle men eyleyem ser-encâm

929 Zulmâtda ise şem‘-i maksûd
Rûşen kıl ü menden iste mevcûd

930 Mecnûn dedi ey mana veren pend
Dânâ-yı sühan-ver ü hıred-mend

931 Kimsen nedürür bu güft ü gûlar
Bî-fâide bâtıl ârzûlar

932 Get derdüme sen devâ değülsen
Bîgânesen âşinâ değülsen

933 Men beyle kelâma dutmazem gûş
Leylî sözi söyle yohsa hâmûş

934 Dedi menem atan ey belâ-keş
Men seng-i nedâmetem sen âteş

935 Dedi nedür ata yohsa ane
Leylî gerek özgedür fesâne

936 Çün gördi itâatinde ihmâl
Bildi ki fakîre özgedür hâl

937 Verdi bu firîb ile tesellî
Kim dur gedelüm çağırdı Leylî

938 Leylî bize geldi mihmândur
La‘li talebünde dür-feşândur

939 Mecnûn ki eşitdi Leylî adın
Sandı ki felek verür murâdın

940 Lebbeyk deyüp ayağa durdı
Ol ka‘be-i maksâda yüz urdı

941 Pîr ile cevân-ı dil-şikeste
Geldi eve dil-figâr ü haste

942 Başında hevâ-yı vasl-ı Leylî
Ne ata gamı ne ana meyli

943 Geh ata nasîhat etdi âğâz
Geh anesi oldı pend-perdâz

Bu Mecnûna anası pend verdüğidür
ve
Bûstân-ı melâmetden hâr-ı nedâmet derdüğidür

944 K’ey râhat-ı cân ü nûr-ı dîde
Ferzend-i yegâne-i güzîde

945 Şânunda riyâset-i Arab var
Mîrâs-ı şecâat ü edeb var

946 Etvâr-ı mülûk dut hemîşe
Âyîn-i şecâat eyle pîşe

947 Ebrû-yı ham ise ger murâdun
Süst etme kemân-ı i‘tikâdun

948 Müjgân-ı siyâhdan götür dil
Ol nâveng-i cân-sitâna mâil

949 Olsan nigerân-ı kadd ü kâmet
Kıl nîze-i hûn-feşâna rağbet

950 Ger zülf ile görmek istesen hâl
Gör hey’et-i nokta peyker-i dâl

951 Gönlün göz ü kaşa olsa meftûn
Gör dîde-i ayn ü ebru-yı nûn

952 Sen servsen olmagıl girân-bâr
Âzâd olagör ne kim giriftâr

953 Sen la‘lsen olmagıl sebük seng
Döndürme güneş görüp revân reng

954 Etme özüni habâb-mânend
Başunda olan hevâya hursend

955 Kim yohdurur ol hevâya bünyâd
Başun olur ol hevâda ber-bâd

956 Ser-germliğ etme şem‘-nisbet
Sûz-ı gam-ı aşk ile mürüvvet

957 Gör şem‘i nişe düşer belâya
Başındakiden geder fenâya

958 Zevk-ı dil ü dîde kılma âdet
Salma mey ü şâhide irâdet

959 Mahbûb ü mey ile besleyen cân
Sanma olur ehl-i akl ü îmân

960 Aklı mı olur müdâm mestün
Îmânı olur mı mey-perestün

961 Şi‘re heves etme kim yamandur
Yahşi deseler ana yalandur

962 Hâlâ kılagör kemâl hâsıl
Fevt etme kemâli gezme gâfil

963 Ey bâg-ı ümîdümün nihâli
Kılma bizi neng pâymâli

964 Mahbûb hem istesen kem olmaz
Biz kim senünüz sana gam olmaz

965 Vardur bu haşemde min kabîle
Her tâife içre min cemîle

966 Bir bir kılalum kamu sana arz
Yetsün yerine bize olan farz

967 Bir serv-i sehî-kad ü semen-ber
Tezvîcüne edelüm mukarrer

968 Ta‘yîn edelüm sana meh ü sâl
Sarf eyleyebildüğünce emvâl

969 Sen dutma hemîn tarîk-ı vahşet
Kat‘-ı neseb eyleme emânet

970 Bizden bu nasîhati kabûl et
Her lahza yeter bizi melûlet

971 Uşşâk sefâhetin kılup yâd
Bu şi‘ri ne hoş demiş bir üstâd

Gazel-i üstâd

972 Cân verme gam-ı aşka ki aşk âfet-i cândur
Aşk âfet-i cân olduğı meşhûr-ı cihândur

973 Sûd isteme sevdâ-yı gam-ı aşkda hergiz
Kim hâsıl-ı sevdâ-yı gam-ı aşk ziyandur

974 Her ebru-yı ham katlüne bir hancer-i hûn-rîz
Her zülf-i siyeh kasduna bir ef‘î yılandur

975 Yahşi görinür sûreti meh-veşlerün ammâ
Yahşi nazar etdükde ser-encâmı yamandur

976 Aşk içre azâb olduğın andan bilürem kim
Her kimse ki âşıkdur işi âh u figândur

977 Yâd etme kara gözlülerün merdüm-i çeşmin
Merdüm deyüp aldanma ki içdükleri kandur

978 Ger derse Fuzûlî ki güzellerde vefâ var
Aldanma ki şâir sözi elbette yalandur

Bu Mecnûnun nasîhat kabûl etmedüğidür
ve
Atasının derdi dermâna yetmedüğidür

979 Mecnûn ki eşitdi ol hitâbı
Verdi bu tarîk ile cevâbı

980 K’ey rûh-ı revânum ata ane
Kâm-ı dil ü cânum ata ane

981 Tahkîk edübem işüm hatâdur
Her ne desenüz mana revâdur

982 Âlûde-i reng-i dûd-ı âhem
Züll-i güneh ile rû-siyâhem

983 Men hem olubem bu işden âgâh
Ammâ ne deyem ne söyleyem âh

984 Yohdur bu işümde ihtiyârum
Zabtumda inân-ı iktidârum

985 Akl oldı zaîf ü aşk gâlib
Hâtır nigerân nigâr câzib

986 Dutdı ten ü cânumı gam-ı yâr
Gayri’l-mahbûbi leyse fi’d-dâr

987 Mende dahi nişe menliğ olsun
Mende meni isteyen ne bulsun

988 Takdîr çü beyledür ne tedbîr
Takdîri eder mi kimse tağyîr

989 Olsaydı mana neşât rûzî
İster mi idüm bu derd ü sûzı

990 Ger sıhhate kâdir olsa bîmâr
Derde özin eylemez giriftâr

991 Elverse gedâya pâdişâlığ
Sanman ki kılur dahi gedâlığ

992 Fıtratda ne hâlet olsa maksûm
Ref‘ olmaduğıdur emr-i ma‘lûm

993 İslâhuma eylemen teemmül
Kim gül tiken olmaz ü tiken gül

994 Keyfiyyet-i âb ü cevher-i hâk
Demek ola mı kabûl-i idrâk

995 Su sifleliğinden ayrılur mı
Od yandurabilmeyebilür mi

996 Ol gün ki rahimde kilk-i kudret
 Îcâduma verdi zîb sûret

997 Doldurdı hevâ ile dimâğum
Sevdâ ile bağladı ayağum

998 Doldı bedenümdeki rek ü pûst
Başdan ayağa mahabbet-i dûst

999 Mülk eyledi gönlümi belâya
Vakf eyledi cânumı cefâya

1000 Yoh mende bu hükmden tehallüf
Ol mülk ile vakfa bir tasarruf