Fuzuli - Ya Rab ne fitnedir ki cihan kıldı aşikar

Fuzûlî - Ya Rab ne fitnedir ki cihan kıldı âşikâr

Ya Rab ne fitnedir ki cihan kıldı âşikâr
Ya Rab ne zulümdür ki âyan etti rûzigâr

Ya Rab kaza bu emrde çekmez mi infiâl
Ya Rab felek bu fiilden olmaz mı şermsâr

Âb-ü havây-i gülüşen-i mihnet fezây-i dehr
Çün olmadı Hüseyn'e sefâbahş u sazgâr

Arâm tutmayub yere geçsin hemişe âb
Mehd-i feragat üzre havâ tutmasun karâr

Çün hâkidân-ı dehrde ârâm bulmadı
Sultân-ı din Hüseyn-i Ali şâh-ı kâmkâr

Bâd-ı fenâya gitse revâdır bu hâkdân
Âyine-i vücûde ademden salub gubâr

Ey dil, hükümetine cihanın ne itimad?!
Ey dîde, haşmetine zamanın ne itibar?!

Olsaydı rûzigâr-ı nihâdında bir sebât
Ahdin kılurdu Âl-i Resûl ile üstüvâr

Devran cibilletinde ger olsaydı bir vefâ
Âl-i Resûl hizmetin eylerdi ihtiyâr

Ol vakitten ki hasm rızâsiyle tiğ u tîr
Şah-ı şehîdin eyledi âzasını figâr

Açmış dehan teessüf için tîr-i tündrû
Çekmiş zebân tahassür için tiğ-i âbdâr

Ya Rab ki tiğ çıkmaya habs-i niyâmdan
Ya Rab ki kande olsa ola tîr hâkisâr