Mustafa Kemal Atatürk - Nutuk/15. bölüm

Muhterem Efendiler, görülüyor ki İsmet Paşa ile olan muhhaberâtımda, onu rencide edebilecek tarz-ı iş’ârat da vardır. Nihayete kadar da buna mümâsil ciddî tebligatım olmuştur. İsmet Paşa’nın da bana aynı tarzda iş’ârları vuku bulmuştur.

Heyet-i Vekile kararlarında benim de nokta-i nazarlarım münderic olduğunu da İsmet Paşa’ya, icap ettikçe bildiriyordum. Buna nazaran, İsmet Paşa’nın Heyet-i Vekile Riyâseti’ne hitaben vuku bulmuş olan bazı şikâyetleri, yalnız Rauf Bey’in şahsına ait telâkki edilemezdi. Bütün vekillere ait ve hatta bana da şâmil idi.

Rauf Bey’in bu ihtilâf-ı nazarı, kendisi ile İsmet Paşa arasında başlı başına bir mesele addetmesi ve addettirmeğe kalkışması doğru değildir. Her vaziyette, her meselede talimat verenle o talimatı, uzakta ve bilhassa talimat verenin temasta bulunmadığı şerâit içinde tatbik eden arasında ihtilâf-ı nazar olabilir. Maksad-ı aslî mahfûz kalmak şartıyla vaziyet, hal ve icâba göre idâre olunur.

İsmet Paşa’nın, vaziyetin takibi hususunda benim nazar-ı dikkatimi celp etmesi de mazur görülmek lâzımdır. Çünkü mesele hakikaten ciddî ve hayatî idi.