Mustafa Kemal Atatürk - Nutuk/5. bölüm

Muhterem Efendiler, 19 Mart 336 tarihli talimat mûcibince memleketin her tarafında intihâbat, sür’at ve ciddiyetle yapılmaya başlandı. Yalnız bazı yerlerde tereddüt ve mümânaat izhâr ettiler ve bunlardan bazıları az, bazıları uzunca müddet tereddüt ve mukavemetlerinde ısrar gösterdiler. Nihayet bilâ-istisna, tekmil devâir-i intihâbiyenin mebusları Büyük Millet Meclisi’nde bütün milletin, memleketin mümessili olarak isbât-ı vücut eylediler. Bu müstesna yerler şunlardı:

Dersim, Malatya, Elaziz, Konya, Diyarbekir, Trabzon… Efendiler, hakikat-i hali ifade etmiş olmak için şunu da tasrih etmeliyim ki tereddüt izhâr eden, mukavemet gösteren bu devâir halkı değildir. Belki o tarihte o dairelerde bulunan rüesâ-yı memûrîn-i mülkiyedir. Halk, hakikati anlar anlamaz, derhal müşterek arzu-yı millîye iltihakta asla tereddüt göstermemişlerdir.

Şimdi Efendiler, tekrar inkılâbın muktaziyat-ı tabiiyesinden olan vakalardan bazılarına temas edelim: