Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyuruyor, “Bir kısım insanlar, Allâh’ın mülkünden haksız bir sûrette…
Rasûlullah (sav) Efendimiz, bir gün ashabı ile sohbet ederken, onlara, kul hakkı hususunda gösterilmesi gereken titizlikle alâkalı, Benî İsrâîl’in salihlerinden iki kişi arasında cereyân eden şöyle bir vak’a nakletmişlerdir:
“Sizden önce yaşayanlardan bir kişi, bir kimseden akar (gelir getiren mülk) satın aldı. Bu akarı satın alan kimse, orada, toprağa gömülü bir vaziyette, içinde altın bulunan bir küp buldu. Toprağı kendisine satan kimseye gelerek:
“–Altınını al! Ben senden toprak satın aldım, altını satın almadım!” deyince (arsayı) satan kimse:
“–Ben sana araziyi içinde bulunan her şeyiyle birlikte sattım!” dedi.
(Kul hakkı ve helâl lokma hususunda takva sahibi olan bu iki kişi, aralarında anlaşamayınca bir hâkime müracaat ettiler. Hâkim, onları gıpta ve hayranlıkla dinledikten sonra:)
“–Sizin çocuklarınız var mı?” dedi.
Onlardan biri, oğlunun; diğeri de, kızının olduğunu söyledi. (Bunun üzerine) hâkim:
“–Oğlunuzla kızınızı evlendirin! Bu paradan ikisi için harcayın ve tasaddukta bulunun!” dedi.” (Buhârî, Müslim, İbn-i Mâce)
İşte İslâm’ın mü’min gönüllere yerleştirmek istediği gönül hassasiyeti… Bir müddet sonra bırakılıp gidilecek ve zerrelerine kadar hesabı verilecek olan fani nimetler yüzünden ebedî hayatını tehlikeye atmama firasetinin canlı bir misali… Günümüzün materyalist ve menfaatperest zihniyetlerinin kâbına varamayacağı bir gönül olgunluğu…
Yorumlar
Yorumları Göster Yorumları Gizle