Yunus Emre - Aşk bahrisi

Yunus Emre - Aşk bahrisi

Benem ol aşk bahrisi denizler hayran bana
Derya benim katremdir zerreler umman bana
Kafdağı zerrem değil ay u güneş bana
Haktır aslım şek değil, Mürşittir Kur'an bana

Yok iken ol barigah, var idi ol padişah
Ah bu aşk elinden ah, dert oldu derman bana
ADEM yaratılmadan can kalıba girmeden
Şeytan lanet olmadan arş idi seyran bana

Yaratıldı MUSTAFA, yüzü gül gönlü safa
Ol kıldı bize vefa, ondandır ihsan bana
Şeriat ehli ırak eremez bu menzile
Ben kuş dilin bilirim, söyler SÜLEYMAN bana
Yunus bu halk içinde eksikliktir HAK bilir
Divane olmuş çağırır, dervişlik buhtan bana

 

---

 

Bahri : Bir cins deniz ördeği, deniz

Derya : Deniz

Katre : Damla

Umman : Okyanus

Zerre : En küçük parca

Murşit : Rehber, Hak aşığı, Şeyh

Arş : Göğün en yüksek katı

Safa : Berraklık

Vefa : Sözde durma

İhsan : Lütuf, bağış

Şeriat : Kuranın yüzeysel emirleri

Ehil : İş bilen

Menzil : Varılacak hedef

Buhtan : İftira