Əbdülhaq Hamid Tərxan - Bir şair
Senələr var ki, yazmadım bir şey,
Hadisat işləməkdə peydərpey,
Yetər insan qanıyla yazmaq üçün...
Yeyərək sanki bir köpək nəşi
Olmuşam bir bəhimədən vəhşi,
Mütrəqqib qudurmaq, azmaq üçün.
Dəvələr kimi məndə kini-adəm,
Hayyelərdən zəhərlidir xəndəm,
Oluram ağlayınca bir timasah.
Mən ki tufam yoldaşım sanıram,
Bəhri-ümmanı göz yaşım samram.
Ve o bəhrin içindəyəm səbbah.
Sanmayın yer qatında bir bodrum,
Açmışam göy üzündə bir uçürum,
Ki demnunda mən varam ancaq.
Anlayan kimsə varmı xatirdə,
Mən əminem ki, dövri-hazırda
Yazdığım şeylər anlaşılmayacaq.
Bulmuşam təsliyət bu vadide,
Ne əsadet ki hali piridə
Şərib-ül-leyli vənnəharam mən.
Bu gün olsam da bir cahandidə
Qarlar altında növbaharam mən.
Vulkan ağzmda hər bitən çiçəyəm,
İldınm yağdıran atəş böcəyəm.
Eylədim laləzar bir aqili.
Hanı ya nərədə boylə şeyhuhət
Ya şəbabətdə varmı deymumət.
Dağlıyam mən, fəqət yanardağlı.
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət