Əhməd Cavad - Yazım, gəl, baharım, gəl

Əhməd Cavad - Yazım, gəl, baharım, gəl

Ürəyim döyünüb uçar quş kimi,
Düşər torpaqlara vurulmuş kimi’
Sellər, sular coşar qudurmuş kimi!
Vuruşar, döyüşər yorulmuş kimi,
Çəkilər yatağa durulmuş kimi!

Yazım, gəl, baharım, gəl!
Şəmsim, gəl, Nigarım, gəl!
Əsmər üzlü yarım, gəl, - 
Gəl, yoxdur qərarım, gəl!

Əzəldən salmışam meylimi, meylimi sana! 
Veribdir hüsnünü Leylimi, Leylimi sana? 
Dönsəm, üzüm dönsün, dönmərəm səndən, 
Sən dönsən mən neylim, mən neylim sana?! 

Neylim gəl, ay neylim, gəl!
Sana düşüb meylim, gəl!
Məcnun qaçıb çöllərə, - 
Leylim, gəl, ay Leylim, gəl!

Bu bağdan, bu dağdan keçmərəm sənsiz,
Bu sulu bulaqdan içmərəm sənsiz!
Ömür dedikləri bir göy zəmidir.
Bir dərz, oraq alıb biçmərəm sənsiz! 

Mudum, mudum, ay mudum,
Sənsən mənim umudum!
Sən bəni unudubsan,
Mən səni necə unudum?!