İmadəddin Nəsimi - Dərdə müştaq olmayan kimdir ki, dərman istəyə

İmadəddin Nəsimi - Dərdə müştaq olmayan kimdir ki, dərman istəyə

Dərdə müştaq olmayan kimdir ki, dərman istəyə?
Qəbləl-mövti bilməyən, sən sanma ki, can istəyə.

Cövhəri olmaq gərəkdir, cövhəri bulmaq gərək,
Hər kimin könlündə vardır, vara ol kan istəyə.

Can ilə, dünyavü üqba hər kim ol tərk еtmədi,
Müddəidir, sanma kim, ol vara canan istəyə.

Хizrlə zülmatını tanımayan hеyvan kimi,
Nə bilə kim, qanda vara, abi-hеyvan istəyə?

Kim əzəl tanımadı kəndi vücudu şəhrini,
Ol gədahimmət nə yoldan vara sultan istəyə?

Ənbərin zülfü anın, kim ki, dolaşdı boynuna,
Başı top olsun anın, gər özgə çövkan istəyə.

Zülfünün küfrün əgərçi əhli-fəzl iman bilir,
Еy Nəsimi, sanma sən kim, kafər iman istəyə.