Mirkazim Nikbin - Mən
Yenədə tək tənha oturmuşam yar,
Özüm – özüm ilə danışıram mən.
Yenə sakit sakit səni düşünüb,
Həsrətdən kədərə qarışıram mən.
Ətrafımda boz təpələr, boz dağlar,
Sənə gedən yolun qarşısın bağlar,
Ayrılıq qəlbimi çarpazın dağlar,
Qovuşmaq naminə çalışıram mən.
Bəzən üsyan edib mən bu hicrana,
İstəyiram gələm sənin yanına,
Amma ixtiyarım çatmayır ona,
Odur ki, hicranla barışıram mən.
Bu ayrılıq məni üzəcək bir il,
Bir il min il demək mənim üçün bil,
Yadıma düşəndə bu müddət qəfil,
Ölümlə göz gözə baxışıram mən.
Həsrət at belində vüsal piyada,
Bu qov qaç olubdur daim dünyada,
Mirkaziməm sevib düşmüşəm oda,
Həsrət qəfəsində sıxışıram mən.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət