Yunus Əmrə - Dost baqalı yiizimə bən şəhı görüb gəldüm

Yunus Əmrə - Dost baqalı yiizimə bən şəhı görüb gəldüm

Dost baqalı yiizimə bən şəhı görüb gəldüm,
Ol yücə yücəsinə bigüman irüb gəldüm.

Əsrükligümə baq ma. adum dəluyə daqma, 
Əsrükligüm əzəldən, işrəti sürüb gəldüm.

Əzəldən biləyidüm, “ələsf’de “bəli" dedüm,
Ol qədimi dənizdən sel olup aqüb gəldüm.

Işrətünə irmişem, sela deyü durmuşam,
Cam, dinü İmanı şükrane verüb gəldüm.

Eşq bana İsa oldı, ərənlər dua qıldı,
Neçə gəzin topraqdan bən uri turub gəldüm.

Mənsur aydur “enel-həqq”, der suretün oda yaq, 
Deyniz dara gəlsünlər, bən dan qurub gəldüm.

Sorman Yunusdan xəbər, dost qandasa anda var, 
Xəbərin görən verür, bən anı görüb gəldüm.