Yunus Əmrə - Dostun yüzini göricək artar gözlerümün nun

Yunus Əmrə - Dostun yüzini göricək artar gözlerümün nun

Dostun yüzini göricək artar gözlerümün nun, 
Uçmaq nəzərümə gəlməz, xud həz aran bin huri.

Dost gözümün nuridürür, bu könlümün seyridürür, 
Bir dəm ansuz olımazam, canum anunladur diri.

Ol dost iledürür bənüm dünİ-güni münacatum,
Bən qandasam dost andadur, nedərəm Musa vü Turı?!

Ol dostdurur qamularun hacətini rəva qılan,
Var hacətün anda (yüri), yüzün dərgahına süri.

Əgər gerçək aşiq isən, key bəkləgil sirr sözini,
Bir sözdən oda atdılar miskin Həllaci-Mənsun.

İşbu sözüm anlamayan aydum sana nəyə bənzər,
Anun kibi öküş adəm tağda yürür süri-süri.

Yunus, gerçək aşiq isən, ınlmadm toğn tıırğıl,
Inlmadın toğn varan ol görisərdür didan.