Azərbaycan atalar sözləri - D hərfi
- Dabbaq sevdiyi dərini yerdən yerə vurar.
- Dadanan dayanmaz.
- Dadanandansan, qudurandan?
- Dadananla quduranı saxlamaq olmaz.
- Dadanıbsan dolmaya, o da ola, olmaya.
- Dadımlıqdır, doyumluq deyil.
- Dadlı söz - can arzusu, dadsız söz - baş ağrısı.
- Dadmamısan qaz ətini, nə bilirsən ləzzətini?
- Dadsız aşa duz neyləsin, ağılsız başa söz neyləsin.
- Dağ ağrı çəkdi, nə doğdu? - Siçan.
- Dağ başı duman olar.
- Dağ başına qış gələr, igid başına iş.
- Dağ başında xırman qurma, sovurarsan, yel aparar.
- Dağ başından duman əskik olmaz.
- Dağ bizim, ceyran bizim, ovçu burda nə axtarır.
- Dağ da olsan dağa daldalan.
- Dağ dağa arxadır.
- Dağ dağa qovuşmaz, insan insana qovuşar.
- Dağ dediyin ucalıqdır, ucalıq.
- Dağ iti gəldi, bağ itini qovladı.
- Dağ quşu dağa yaraşar, bağ quşu - bağa!
- Dağ nə qədər uca olsa, el üstündən yol salar.
- Dağ ola, duman ola, qırmızı tuman ola, mən olmayım, sən olasan.
- Dağ səfasız olmaz, gözəl vəfasız.
- Dağ yeri - duman yeri.
- Dağ yeriməsə, abdal yeriyər.
- Dağ yıxılmasa - dərə dolmaz.
- Dağa desən oğrudur, başını əyər.
- Dağarcıq çörəyi ilə dolanan dövlət başına ip salmaz.
- Dağarcıq cuvaldan böyük oldu?!
- Dağına baxar qar verər, bağına baxar bar verər.
- Dağlar qarıynan, torpaq varıynan.
- Dağlar nə qədər uca olsa, üstündən yollar aşar.
- Dalaşanda barışmağa üz saxla.
- Daldan atan topuqdan vurar.
- Dama-dama göl olar, dada-dada heç.
- Damar-damar, daşı dələr.
- Damara baxarlar, qan alarlar.
- Damazlığını yeyən tamarzı qalar.
- Damçı inadıyla daş dələr.
- Dana böyüyər, çulu böyüməz.
- Dana oynar, mıxını bərkidər.
- Danışana dil vermir, yeriyənə yol.
- Danışıqlı söz dağlar aşar.
- Danışmaq dananı qurda verər.
- Danışmaq qızıl olsa, danışmamaq gümüşdür.
- Darayı, səni geyər hər ayı!
- Darğa əmim, daha nə qəmim!
- Darıya girən donuz payanı özünə qəbul eylər.
- Daş atan bəlli, baş tutan bəlli.
- Daş daşa, dırnaq daşa, siz savaşa, biz tamaşa.
- Daş daşa söykənər - divar olar.
- Daş düşdüyü yerdə ağır olar.
- Daş qayaya rast gəlib.
- Daşa mıxı çaxanda biri mıxa, üçü özünə dəyər.
- Daşın böyüyü dostdan (yaxından) gəlir.
- Daşürəkli düşmənin bağrın yarar yumşaqlıq.
- Dava dağarcıq üstədər.
- Dava darlıqdan çıxar.
- Dava ilə yas qarımaz.
- Dava üçün bir qazı, isbat üçün on şahid.
- Davaçı qazı isə, ərizəni allaha yaz.
- Davaçın xan olsa, allah dadına çatsın.
- Davada ağac aradakına dəyər.
- Davada halva paylamazlar.
- Davalı söz baş yarar, doğru söz baş.
- Davalı yerdə ot bitməz.
- Davanı göydə axtarırdı, yerdə əlinə düşüb.
- Davanı iki dəfə salmaq nahaqdır.
- Davanı qılınc aralar.
- Davanı qılınc kəsər, sevdanı - pul.
- Davasını bilməyənə şahid olma.
- Dayanan su tez iylənər.
- Dayçanı bir vurarsan, iki sıçrar.
- Dedilər: Əzrail uşaq paylayır. Dedi: Özününkü özünün olsun, mənimkinə dəyməsin.
- Dedilər: Molla, aş aparırlar. Dedi: mənə nə! Dedilər: Sizə aparırlar. Dedi: sənə nə!
- Dəli dəlidən xoşlanar, molla - ölüdən.
- Dəli dəlini görəndə çomağın belinə qısar.
- Dəli dəliyə dedi:bunun cavabını de.Dəli dedi: doğrusu , mən də bilmirəm
- Dəli dəliyə qoşular, dəyənək göydən yağar.
- Dəli dostun olunca ağıllı düşmənin olsun.
- Dəli düşünər: Görəsən, mən insanam?!
- Dəli dövran sürür, ağıllı vaxt gözlər.
- Dəli ilə dövlətli - ikisi də bildiyin elər.
- Dəli qız dayısından yaşınar.
- Dəlicə qızdan dəlicə gəlin olar.
- Dəlidən doğru xəbər.
- Dəlini apardılar toya, dedi: bura bizim evdən yaxşıdı!
- Dəlinin eşşəyi də dəli olar.
- Dəlinin yadına daş salma.
- Dəliyə dedilər: - Nə üçün dəli olmusan? Dedi: - Ağıllıların dərdini çəkməkdən!
- Dəliyə dəli kimi cavab verməzlər.
- Dəliyə dəyənək verməzlər.
- Dəliyə gündə bayramdır.
- Dəliyə iş buyur, o sənə ağıl öyrətsin.
- Dəliyə qanun yoxdur.
- Dəliyə yazı yoxdur.
- Dəliyə yer ver, əlinə bel!
- Dəliyə yüz öyrət, bildiyin elər.
- Dəmirsiniz, missiniz, hamınız bir cinssiniz.
- Dəvə yaxını otlar, uzağı gözlər.
- Dəliyə yüz öyrət, öz bildiyini eylər.
- Dəmir döyülə - döyülə polad olur.
- Dəmir qapının taxta qapıya işi düşər.
- Dəmir nəmdən, insan qəmdən çürüyər.
- Dəmir sürtüldükcə parıldar.
- Dəmiri isti-isti döyərlər.
- Dəmiri kürədən dəmir çıxardar.
- Dərd adamı dingildədər.
- Dərd ağladar, eşq söylədər.
- Dərd çəkənə görədir.
- Dərd dərd üstündən gələr.
- Dəyirmanda dənin yox, guya, dən üyüdürsən
- Dost başa baxar, düşmən ayağa.
- Dost daşı bərk ağrıdar.
- Dost dosta tən gərək-tən olmasa gen gərək.
- Dost dostu dar gündə sınayar.
- Dost dostun sağlığını istər.
- Dost gəlişi bayram olar.
- Dost ilə ye, iç, alış-veriş etmə.
- Dost yolunda boran olar, qar olar.
- Dostsuz insan qanadsız quş kimidir.
- Dostu çox olanın gücü çox olar.
- Dostun atdığı daş baş yarmaz.
- Dostun sirrin dost bilər.
- Dostunu ağladan özü gülməz.
- Dostunu mənə göstər, deyim sən kimsən.
- Doşab almışam, bal çıxıb.
- Dovşan dağda - suyu oçaqda.
- Dovşan dağdan küsmüş, dağın xəbəri yox.
- Dovşan feyz alanda kənd qırağında gəzər.
- Dovşan kiçik, qulağı böyük.
- Dovşan nə qədər qaçarsa, o qədər də yatar.
- Dovşan öz yatağında ovlanar.
- Dovşana deyir, qaç, tazıya deyir, tut.
- Dovşanı araba ilə tutur.
- Dovşanı tutunca tazıya "atam" deyərlər.
- Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr.
- Dövlətdə - dəvə, övladda - nəvə.
- Dözən döş yeyər.
- Dul arvad gecə yarısı peşman olar.
- Dul arvad yetim saxlar, naxırçıya minnət qoyar.
- Dul arvadı qız adına almazlar.
- Dul arvadın boğçası qoltuğunda olar.
- Dul arvadın divarı alçaq olar.
- Duz - çörək, düz çörək.
- Dünən öləni dünən basdırdılar.
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət