Əbdülxalıq Yusif - Zülfi-xəmin ki, xəlq deyərlər, kəmənd ona

Əbdülxalıq Yusif - Zülfi-xəmin ki, xəlq deyərlər, kəmənd ona

Zülfi-xəmin ki, xəlq deyərlər, kəmənd ona,
Bir damdır ki, aləm olub payibənd ona. 

Çeşmin ki, ehtiyat eləyir çeşmi-zəxm üçün,
Ol çöhrə bənzər atəşə, xalın sipənd ona. 

Ayinə tək camalına həsrətdir ayinə,
Baxsan, hər ayinə olur ayinəbənd ona.

Zahid ki, bilməyir nədi sevdayi-zülfü xal,
Sevdayi-xalü zülf nə gəlir sudmənd ona.

Dünyaya vəzü pənd edər, amma düzünə heç
Təsiri yoxdu, kargər olmaz ki, pənd ona. 

Yusif ki, asitaneyi-dildara baş qoyub,
Yetməz məqami-rütbədə çərxi-bülənd ona.