Həbibi - Pərtövi-hüsni-cəmalın aləmi pürnur edər
Pərtövi-hüsni-cəmalın aləmi pürnur edər,
Əhsəni-vəchi-xəyalın adəmi məsrur edər.
Ləli-canbəxşin əgərçi mürdə cismə can verir,
Çeşmi-bimarın, nigara, canları rəncur edar.
Kilki-qüdrət alnına çün fəzli-bismillah yazar,
Yəni rəhman surətin şeytanı gözdən dur edər.
Eyni-fəttanınla qaşın, zülfin, ey məhru sənəm,
Neçə izzət əhlini pamal edübən xar edər.
Cəm degil, xeyli-xəyalın yıxsa, ey şəh, can evin,
Çünki hüsnün gənci-eşqünlə anı məmur edər.
Ruxlərin şəminə can pərvaz edüb pərvanəvəş,
Yandığınca saçların ol miskini məhcur edər.
Münşiyi-qüdrət yazar çün dəftərinin surətin,
Xətti-tövqiünü ol dəm riqəyi-mənşur edər.
Hüsnünün təqvimini çün bağlar əhsən vəchilə,
Xəttü xalinin rüqumi əbcədin məstur edər.
Həqşini pərgarinin nəqqaşi-surət yazacaq,
Abu rəngin rəsm içində büt kibi məstur edər.
Ləlü lölönün Həbibi nəzm edəcək mədhini,
Eşidən der bu Məsihadir ki, nəfhi-sur edər.
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət