Məhəmməd Füzuli - Müxalif dövrdən, gülgün şərabı qanə dəgşirdim

Məhəmməd Füzuli - Müxalif dövrdən, gülgün şərabı qanə dəgşirdim

Müxalif dövrdən, gülgün şərabı qanə dəgşirdim,
Sürudin çəngü udun, naləvü əfğanə dəgşirdim.

Dəxi zövqi-visali-dust şövqün istəmin məndən
Ki, mən zövqi-visali, möhnəti-hicranə dəgşirdim.

Məni, ey bağiban, məzur tut gülzar seyrindən
Ki, mən gülzar seyrin külbeyi-əhzanə dəgşirdim.

Könül verdim fənavü fəqrə, tərki-etibar etdim,
Bihəmdillah ki, axir küfrümü iymanə dəgşirdim.

Niqabi-surəti-hal eylədim xuni-ciyər seylin,
Əyan rüsvalığı dərdü qəmi-pünhanə dəgşirdim.

Könüldən zövq bulmazdım, çıxardım çaki-köysümdən,
Qaşı yaylar xədəngilə gələn peykanə dəgşirdim.

Füzuli, məndən zövqi-afiyət az istə kim çoxdan
Mən onu arizuyi-tələti-cananə dəgşirdim.