Tofiq Fikrət - Sabah olursa

Bu məmləkətdə bir gün sabah olursa, Xaluq, 
Əgər bu məmləkətin sislənən bu nasiyeyi 
Müqəddəratlı qəvi bir əlin qəvi, mühyi 
Bir ehtizazi-təmasıyla silkinib bu donuq,
Bu paslı çöhrayi-millət bir az gülərsə... — o gün 
Mən ölməmiş belə olsam, həyata pək ölgün 
Bir irtibatım olur şübhəsiz. O gün məndən 
Ümidi kəs, məni götrüm və boş mühitimdə 
Məraratımla unut. 
Çünki ləngi-pəjmürdə 
Nəzərlərim səni maziyə çəkmək istər. Sən 
Bütün hüvüyyetü üzviyyətinlə atisen:
Təıənnüm eyləyir əlan qulaqlanmda səsin!
Əvət, sabah olacaqdır, sabah olur, gecələr 
Tülui həşrə qədər sürməz. Aqibət bu səma,
Bu mavi göy sizə bir gün açılır. Məlul olma, 
Həyatə nəşə günəşdir. Məlal içində bəşər 
Çürür bizim kimi... Siz, ey fəzayi fərdamn 
Kiçik günəşləri, artıq birər-birər oyanın! 
Üfüqlərin əbədi iştiyaqı var nura.
Tənewür... əsrimizin işdə ruhi amalı.
Silin buludlan, silkin zilali əhvalı,
Ziya içində qoşun bir xilasi məşkurə.
Ümidimiz bu: ölürsək də biz, yaşar mütleq
Vətən sizinlə, bu zindan qaranlığından uzaq.