Yunus Əmrə - Ey padişah, ey padişah, hər dəm işin düzedürür

Yunus Əmrə - Ey padişah, ey padişah, hər dəm işin düzedürür

Ey padişah, ey padişah, hər dəm işin düzedürür, 
Dünya anun bustamdur, sevdügini üzedürür.

Yavuzlıq eyləmə saqın, əcəl sana səndən yaqın, 
Neçəlerün əslin-kökin yurd eyləyüb bozadurur.

Sen anda varursın, anda çoq yarağ eyləgil bunda, 
Canlar baqi dəgül təndə, de bir qaç gün gəzədürür.

Sorucı gəliir yer yırtub sorar Tənqrin kİmdür deyü, 
İşbu canum anı tuyub, süngüklərüm sızadurur.

Ey Tənqriyi bir bilənlər, can Həqqe qurban qılanlar, 
öfi dəgüldür bu canlar, eşq gölində yüzedürür.

Bən gördüm enənlər uçdı, eşq qədəhin tolu içdi, 
Həqq qatında nazı keçdi, şöylə yüzi yerə durur.

Ərənlərün qulı isən, ölümün anadur, Yunus,
Neç’ ərənlər geldi keçdi, növbət şimdi bizedürür.