Əndəlib Qaracadaği - De, danış

Əndəlib Qaracadaği - De, danış

Dolanım başma, olum qurbanın,
Ala gözlü yanm, indi de, danış!
Billah sənə qurban olmaqdır peşəm, 
Yoxdur menim özge karım, de, danış!

Çem-xəm ilen soyunmağın, yatmağm, 
Hərden gözün qıyıb, qaşın atmağın, 
Şirin-şirin nazü işvə satmağın,
Əldən alıb ixtiyanm, de, danış!

Ey kani-məlahət, mədəni-hünər, 
Şəmi-vəchin salıb canıma şərər.
Bəs ki, eşq atəşi olub şöləvər,
Nə səbrim var, nə qəranm, de, danış!

Zülməti-hicrində keçmişəm candan, 
Dönmərəm sənin tək nuri-cahandan. 
Sən mən ilə kəmlütf olan zamandan, 
Qara keçir mziganm, de, danış!

Bir bülbül oxurdu gül budağında:
- Gərək səbr eyləmək yar fərağmda. 
Əndəlibəm, qışın belə çağında - 
Sənsən mənim gülüzanm de, danış!