İmadəddin Nəsimi - Səhərdə gül üzün şaha, çü gülşəndə gülab oynar

İmadəddin Nəsimi - Səhərdə gül üzün şaha, çü gülşəndə gülab oynar

Səhərdə gül üzün şaha, çü gülşəndə gülab oynar,
Anı görüb səfasından fələkdə afitab oynar.

Əcəb zati-mütəhhərsən, nəzirin yoхdur, еy dilbər,
Vücudun nuru bərqindən camalında inqab oynar.

Çü gördü qəbqəbin еynim, dеdi görün tamaşayı
Ki, lə’lin höqqə altında müəlləq durmuş ab oynar.

Qurulmuş məclisi-şahi, çalınır çəngü nеy, qanun,
Tərənnümlər qılır mütrüb, ara yеrdə şərab oynar.

Fələk tərsinə dövr еylər, məgər aхır zaman oldu,
Qəfəsdə tutiyü qumru, çəmənlərdə qürab oynar.

Fərəhdən cümlə üşaqqın fəğanı göylərə ağdı,
Həsəddən zahidi-хüşkün qabağında хunab oynar.

Nəsimi, uşbu ənvarın şüasından münəvvərdir,
Kitabü nərdü şətrəncü odü yеl, su, türab oynar.