Məhəmməd Füzuli - Ey təğafül birlə hər saət qılan şeyda məni

Məhəmməd Füzuli - Ey təğafül birlə hər saət qılan şeyda məni

Ey təğafül birlə hər saət qılan şeyda məni,
Vaqif ol kim, öldürər bir gün bu istiğna məni.

Zəfim eldən yaşırıb, əhvalimi saxlar, vəli,
Naleyi-biixtiyarımdır qılan rüsva məni.

Gər məni xunabeyi-əşkim nihan eylər, nə syd,
Qanda olsam, möhnəti-eşqin qılar peyda məni.

Valehi-zövqi-ləbi-meygunü çeşmi-məstinəm,
Saqiya, sanma xərab etmiş meyi-səhba məni.

Xali etmişdir məni məndən məhəbbət - dustlər!
Eyb qılmın, görsəniz aləmdə bipərva məni.

Guşeyi-mehrab tutmuşdum, rəhi-zöhdü səlah,
Qoymadı öz halimə ol nərgisi-şəhla məni.

Ey Füzuli, bir sənəm zülfinə könlüm bağladım,
Çəkdi zənciri-cünynə aqibət sevda məni.