Dərc edildi: Baxış sayı: 753
Məhəmməd Füzuli - Kimsədə rüxsarına taqəti-nəzzarə yox
Kimsədə rüxsarına taqəti-nəzzarə yox,
Aşiqi öldürdü şövq, bir nəzərə çarə yox.
Bağrı bütünlər mənə tənə edərlər müdam,
Halımı şərh etməyə bir ciyəri parə yox.
Yığdı mənim başıma dəhr qəmin, neyləsin,
Badieyi-eşqdə mən kimi avarə yox.
Dəhrdə həmta sənə var, yeri yox, gər desəm -
Var gözəl çox, vəli, sən kimi xunxarə yox.
Gözdə gəzib cizginir qətreyi-əşkim müdam,
Qətreyi-əşkim kimi çərxdə səyyarə yox.
Çak görüb köksümü qılma ilacım, təbib,
Zaye olur mərhəmin, məndə bitər yarə yox.
Zarlığım eşqdən var, Füzuli, vəli,
Ol məhi-bimehrdən rəhm məni-zarə yox.
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət