Məhəmməd Füzuli - Kuhkən Şirinə öz nəqşin çəkib vermiş firib

Məhəmməd Füzuli - Kuhkən Şirinə öz nəqşin çəkib vermiş firib

Kuhkən Şirinə öz nəqşin çəkib vermiş firib,
Gör nə cahildir, yonar daşdan öziçün, bir rəqib.

Qaşların yayi bir ox lütf eyləmiş hər aşiqə,
Mən həm ondan eylərəm bir ox təmənna, ya nəsib.

Tutiyayi-xaki-payin feyzinə yol bulmasam,
Nuri-çeşmim, eyb qılma, kor olur derlər qərib.

Müztəribdir çareyi-dərdimə, vəh kim, bilməyib
Bir dəvasız dərdə uğratmış özün miskin təbib.

Bərqi-ahimdən evim hər guşə bulmuş rəxnələr,
Gəl gör, ey gül kim, giriftari-qəfəsdir əndəlib.

Ey mənə səbr et deyən hali-dilimdən bixəbər,
Eşq olan yerdə nədir aram, ya neylər şəkib?

Ey Füzuli, incimə səndən təğafül qılsa yar,
Rəsmdir kim, göstərə əhbabə istiğna həbib.