Məhəmməd Füzuli - Kuhkəndən gözükür kuhdə asar hənuz

Məhəmməd Füzuli - Kuhkəndən gözükür kuhdə asar hənuz

Kuhkəndən gözükür kuhdə asar hənuz,
Ol nə bənzər mənə, onun əsəri var hənuz.

Çəkdi Məcnun ayağın badiyədən leyk, verir
Qandı güllər, ayağından çəkilən xar hənuz.

Vadiyi-eşqdə sevda ilə sərgəştə idim,
Gəlmədən gərdişə bu günbədi-dəvvar hənuz.

Nöqteyi-xalinə bağlanmış idi canü könül,
Gəzmədən daireyi-dövrdə pərgar hənuz.

Mahə çəkdim şəbi-hicran ələmi-şöleyi-ah,
Ah kim, olmadı ol mah xəbərdar hənuz.

Naleyi-zarım ilə xəlqə haram oldu yuxu,
Qarə bəxtim yuxudan olmadı bidar hənuz.

Mərhəmi-vəsli ilə buldu qamu dərdə dəva,
Bu Füzuli ələmi-hicr ilə bimar hənuz.