Məhəmməd Füzuli - Şəmi-ruyin afitabi-aləmaradır sənin

Məhəmməd Füzuli - Şəmi-ruyin afitabi-aləmaradır sənin

Şəm’i-ruyin afitabi-aləmaradır sənin,
Nuri-həq xurşidi-rüxsarında peydadır sənin.

Sənsən ol cövhər ki, dürci-mümkinat içrə bu gün,
Mümkün olan eybdən zatın mübərradır sənin.

Can verir lə’lin təmənnasında min abi-həyat,
Feyzinə ləbtəşnə yüz Xizrü Məsihadır sənin.

Sərvü gül nəzzarəsin neylər sənə heyran olan
Kim, qədin sərvü rüxün gülbərgi-rə’nadır sənin.

Razi-eşqin xəlqdən qılmaq nihan mümkün degil,
Aşiqin ol vəchdən aləmdə rüsvadır sənin.

Qıldı şövqün əşk qəvvası gözüm mərdümlərin,
Ey düri-tər, mənzilin guya bir dəryadır sənin.

Cümlə afaq əhldən çəkmiş təəllüq damənin,
Ta Füzuli xəstəyə vəslin təmənnadır sənin.