Mir Möhsün Nəvvab - Zindani-qəmdə oldu gunum qarət ağlaram

Mir Möhsün Nəvvab - Zindani-qəmdə oldu gunum qarət ağlaram

Zindani-qəmdə oldu gunum qarət ağlaram,
Sövdayi eşqində cəkib zillət ağlaram.

Zülfün havası ilə olub tirətər gunum,
Qalu bəlada hicrin olub qismət, ağlaram.

Ahimlə dovri-şəmsu qəmər halə bağlayıb,
Bir dəm sənlə eyləmədim söhbət, ağlaram.

Bülbül kimi nəvayə gəlib eylərəm fəğan,
Hicri-ruxundə oldu kəman qamət, ağlaram.

Ahu fəğanım ərşə cıxıb, dilbəra, nə edim?
Sənsiz məni əhatə edib mohnət, ağlaram.

Kuyində sərfəraz olubdur rəqiblər,
Edirlər hər zaman mənə min tohmət, ağlaram.

Əncumşümar olubdu fəraqində gozlərim,
Yadi-vusalınilə cəkib həsrət, ağlaram.

Nəvvab tək alıbdı əlimdən təvanımı,
Bitaqət eyləyibdi məni firqət, ağlaram.