Seyid Əzim Şirvani - Gənc sərxoş və abid

Seyid Əzim Şirvani - Gənc sərxoş və abid

Bir gecə bir cəvani-məstü xumar 
Bir nəfər parsayə oldu düçar. 
Oxuyurdu əlində həm bir saz, 
Nəğməyi-Şur edirdi, gah Şəhnaz, 
Görcəyin parsanı ol sərməst 
Başını sazı ilə qıldı şikəst. 
Dinməyib parsa keçib getdi, 
Gəlibən sübh ona əta etdi. 
Dedi ki, məst idin gecə, ey oğul, 
Bir qədər mən sənə gətirdim pul- 
Ki, sınan sazüvü dürüst eylə, 
Xoş deyil ki, şikəst ola böylə. 
Sağalıbdır mənim başımda yara, 
Sən də qıl sazüvü dürüst-nəva. 
Çün cavan onda gördü xülqi-həsən
Eylədi tövbə öz ədasindən.