Seyid Əzim Şirvani - Qaz və durna
Bir göl içrə üzürdü bir yekə qaz,
Özünə fəxr edib uzatdı boğaz.
Dedi: - Mən bir əcibə cür bir quşam,
Üç hünər var məndə, xeyli xoşam.
Üçaram göydə, həm suda üzərəm,
Quru yerdə boyun çəkib gəzərəm.
Bəs mənəm quşların şahənşahi.
Durna oldu bu nəqlin agahi.
Dedi: - Axmaqlığında yoxdur şəkk,
Qamətindir diraz, əql gödək.
Göydə tərlan tək üçmağın varmı,
Ya maral kimi qaçmağın varmı?
Bir balıq tək üzərmisən sudə,
Nədi bu göftguyi-bihudə?
Qaz utandı o göldə durnadən.
Vaqif ol, ey oğul, bu mənadən.
Yəni bir elmə daim ol talib,
Zifən ol zifünunədir qalib
Kişi bir sənəti bilər xalis,
Çoxuna meyl edən qalar naqis.
Məqaləni bəyəndiniz? Sosial şəbəkələrdə izləyin!
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət