Tofiq Fikrət - Xaluqun amentüsü

(Xalıqın inam əsaslan, əqidəsi)
Biq qüdrəti-külliyyə var ülvi ve münəzzeh 
Qüdsi və müəlla, ona vicdanla inandım.
Torpaq vətənim, növi-bəşər millətim... 
İnsan İnsan olur ancaq, buna izanla inandım.
Şeytan da bizik, cin də, nə şeytan, nə mələk var 
Dünya dönəcək cənnətə insanla, inandım. 
Fitrətdə təkamül əzəlidir — bu kəmalə 
Tövrat ilə, İncil ilə, Quranla inandım. 
Əbnayi-bəşər bir-birinin qardaşı... Xülya!
Olsun, mən o xülyaya da min canla inandım. 
İnsan əti yenməz. Bu təsəlliyə içimdən 
Bir an üçün əcdadımı nisyanla inandım.
Qan şiddəti, şiddət qanı bəslər. 
Bu müadət Qan atəşidir, sönməyəcək qanla, inandım.
Əlbət bu məzar ömrünü bir həşri-ziyahiz 
Təqib edəcəkdir, buna imanla inandım..
Əqlin o böyük sahirin ecazı önündə 
Batil keçəcək yerlərə xüsranla, inandım.
Zülmət sönəcək, parlayacaq həqqi-dirəxşan 
Birdən birə bir tabişi-bürkanla, inandım.
Qollar və boyunlar cözülüb bağlanacaq həp 
Yumruqlar o zənciri-xuruşanla, inandım.
Bir gün yapacaq fən bu siyah torpağı altun 
Hər şey olacaq qüdrəti-irfanla.... İnandım.