Vaqif Sərabi - Kərbəla

Vaqif Sərabi - Kərbəla

  Höküm eyləyibdi qafilə salari-Kərbəla,
  Getsün fəratun üstə Ələmdari-Kərbəla.

  Əhli-Hərəm çıxıbdu hamı xeyməgahdən,
  Yalqız qalıbdu xeymədə Bimari-Kərbəla.

  Baxdı Səkinəyə, görüb əzbəski təşnədi,
  Dildən düşübdü bülbüli-gülzari-Kərbəla.

  Əzm eyləyüb susuzlara ya su gətirməyə, 
  Ya əllərini qət edə küffari-Kərbəla.

  Gəldi Fəratə, içmədi su, məşgi doldurub,
  ÜZ qoydu xeyməgahə sipəhdari-Kərbəla.

  Əbbasi gördülər aparır su, hücum edüb,
  Kəsdi yolun o qovmi-cəfakari-Kərbəla.

  Çəngəl asdı seydə Üqab üsdə üqab,
  Əflakə çıxdı naleyi-zünhari-Kərbəla.

  Verməzdi məşqin əldən, əlin etdilər qələm,
  Əl düşdi beydəq oldi nigünsar, Kərbəla.
 
  Vaqif, bəs et bu möhnəti-cansuzi, vermə tül,
  Hüzzari dərdə gətdi bu təmari-Kərbəla.