Yunus Əmrə - Bən dərvişəm deyən kişi, işbu yola ar gərəkməz

Yunus Əmrə - Bən dərvişəm deyən kişi, işbu yola ar gərəkməz

Bən dərvişəm deyən kişi, işbu yola ar gərəkməz, 
Dərviş olan kişilərün könli gendür, dar gərəkməz.

Dərviş könülsüz gərəkdür, sögene dİlsüz gərəkdür, 
Dögənə əlsüz gərəkdür, xəlqə bərabər gərəkməz.

Xəlqə bənzətməyə eşin, sürə könlinden təşvişin, 
Yüz bini bİrdür dərvişün, arada əğyar gərəkməz.

Əgər dərviş isən, dərviş, cümlə aləm sana biliş, 
Füzulluğı xülqə degiş, arada əğyar gərəkməz.

Dərviş olan kişilərün miskinlikdür sərmayəsi, 
Miskinlikdən özgə bizə malü mülkü şer gərəkməz.

Ər əb'ini aldun isə, ərə könül verdün isə,
İqrar ilə gəldün isə bəs ərə inkar gərəkməz.

Yunus, sən gördün bir əri, arturma gördügün biri, 
Şudur, budur deyübəni dərviş tarumar gərəkməz.