Yunus Əmrə - Bənciləyin görən kişi ben sevdügimün yüzini

Yunus Əmrə - Bənciləyin görən kişi ben sevdügimün yüzini

Bənciləyin görən kişi ben sevdügimün yüzini,
Delü ola tağa düşə, yavu qıla kendozini.

Bən necəsi deyü biləni cəraali tərtibin anun,
Kim, can dodağıdur dadan anun qılıncı tozum.

Hər nərəyə varur isə ol şirin xuhı dilborüm,
Yetmiş İki millətə ol keçürür dürlü nazını.

Kişi neyi sevər isə dilində sözi ol olur,
Kəksüz söyləyəsüm gelür daima anun sözini.

Kişi kəndüligi ilə dosta layiq olmaz İmiş, 
Məhəbbət bürcində ol qor aşiq(lər)ün ılduzinı.

Dərdsüzlərə bənüm sözüm bənzər qaya yanqusma, 
Haldaşı bilür kişinün könlinde gizli razını.

Bu Yunusun gördügini əgər Zöhrə göreyidi, 
Çəngini əldən bırağub unuda idi sazını.